ای که از کلک هنر نقش دل انگیز خدایی #مهدیه_شهریار

یا مهدی
.
✍️ #زبدةالاشعار ✍️
.
🆔: @nohe_torki
.
مرحوم استاد شهریار
تضمین از غزل #سعدی_شیرازی
.
ای که از کلک هنر نقش دل انگیز خدایی
حیف باشد مه من کین همه از مهر جدایی
گفته بودی جگرم خون نکنی باز کجایی؟
من ندانستم از اول که تو بی مهرو وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی
.
.
مدعی طعنه زند از غم عشق تو زیادم
وین نداند که من از بهر غم عشق تو زادم
نغمۀ بلبل شیراز نرفته ست ز یادم
دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی؟
.
.
تیر را قوت پرهیز نباشد ز نشانه
مرغ مسکین چه کند گر نرود از پی دانه؟
پای عاشق نتوان بست به افسون و فسانه
ایکه گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه
ما کجائیم در این بحر تفکر تو کجایی؟
.
.
تا فکندم به سر کوی وفا رخت اقامت
عمر بی دوست ندامت شد و با دوست غرامت
سرو جان و زر و جاهم همه گو رو به سلامت
عشق و درویشی و انگشت نمائی و ملامت
همه سهل است تحمل نکنم بار جدایی
.
.
هر شب هجر برآنم که اگر وصل بجویم
همه چون نی به فغان آیم و چون چنگ بمویم
لیک مدهوش شوم تا سر زلف تو ببویم
گفته بودم چو بیائی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی
.
.
گرد گلزار رخ توست غبار خط ریحان
چون نگارین خط تهذیب به دیباچۀ قرآن
ای لبت آیت رحمت دهنت نقطۀ ایمان
آن نه خال است و زنخدان و سر زلف پریشان
که دل اهل نظر برد که سری ست خدایی
.
.
نرگس مست تو مستوری مردم نگزیند
دست گلچین نرسد تا گلی از شاخ تو چیند
جلوه کن جلوه که خورشید به خلوت ننشیند
پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند
تو بزرگی و در آئینۀ کوچک ننمایی
.
.
درد بیمار نپرسند به شهر تو طبیبان
کس در این شهر ندارد سر تیمار غریبان
نتوان گفت غم از بیم رقیبان به حبیبان
حلقه بر در نتوانم زدن از جور رقیبان
این توانم که بیایم سر کویت به گدایی
.
.
چرخ امشب که به کام دل ما خواسته گشتن
دامن وصل تو نتوان به رقیبان تو هشتن
نتوان از تو برای دل بیگانه گذشتن
شمع را باید از این خانه برون بردن و کشتن
تا به همسایه نگوید که تو در خانۀ مایی
.
.
سعدی این گفت و شد از گفتۀ خود باز پشیمان
که مریض تب عشق تو هدر گوید و هذیان
به شب تیره نهفتن نتوان ماه درخشان
کشتن شمع چه حاجت بود از بیم رقیبان
پرتو روی تو گوید که تو در خانۀ مایی
.
.
نازم آن سر که چو زلف تو بپای تو بریزد
نازم آن پای که از کوی وفای تو نخیزد
شهریار آن نه که با لشگر عشق تو ستیزد
سعدی آن نیست که هرگز ز کمند تو گریزد
چون بدانست که در بند تو خوشتر ز رهایی