زبدةالاشعار

موضوع: وقایع الایام؛ ماه رمضان

🔰 #وقایع و #هشتک های مهم #ماه_رمضان
.
✔️ #مناجات  ✔️ #رمضانیه
صفحه اختصاصی اشعار مناجات و رمضانیه


✔️ ولادت حضرت قاسم (ع) #قاسمیه_میلادیه ( بقولی 5 رمضان )
صفحه اختصاصی اشعار حضرت قاسم (ع)


✔️ اعلام ولایتعهدی امام رضا (ع) (۷ رمضان ۲۵۱ق)
صفحه اختصاصی اشعار امام رضا (ع)


✔️ درگذشت #حضرت_خدیجه (س) (۱۰ رمضان ۱۰بعثت)


✔️ مراسم عقد اخوت بین اصحاب پیامبر(ص) و همچنین بین رسول خدا(ص) و امیرالمؤمنین(ع) (۱۲ رمضان ۱ق)


✔️ کشته شدن “مختار بن ابوعبیده ثَقَفی” رهبر قیام خونخواهی امام حسین(ع) #مختار_ثقفی (14 رمضان 67 ق)


✔️ ولادت امام حسن مجتبی(ع) #حسنیه_میلادیه (۱۵ رمضان ۳ق)
صفحه اختصاصی اشعار امام حسن (ع)


✔️ حرکت مسلم ابن عقیل(ع) از مکه به سوی کوفه #مسلمیه (15 رمضان 60 ق)


✔️ معراج پیامبر اسلام(ص) #معراجیه (17 رمضان سال دوازدهم بعثت)


✔️ غزوه بدر (۱۷ رمضان ۲ق)


✔️ #شب_قدر و نزول #قرآن (شب ۱۹ رمضان یا ۲۱ رمضان یا ۲۳ رمضان ۱ بعثت)


✔️ فتح مکه (۲۰ رمضان ۸ق)


✔️ شهادت امام علی(ع) #حیدریه_شهادت (۲۱ رمضان ۴۰ق)
صفحه اختصاصی اشعار حضرت علی (ع)


✔️ در روایتی نزول کتاب‌های آسمانی صحف و تورات و انجیل و نیز قرآن در ماه رمضان دانسته شده است.


.
.
شرح وقایع :

.

.

✔️ روز01
.
.
مناسبت 01: نزول کتاب مقدس صحف بر حضرت ابراهیم(ع)
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
.
.
مناسبت 02: درگذشت “شیخ الرئیس ابوعلی سینا” فیلسوف و دانشمند بزرگ مسلمان(428ق)
حسین ابن عبدالله بن سینا ملقب به شَرفُ المُلک و معروف به شیخ الرئیس، ابن سینا و حَجَّةُالحَق،از بزرگ ترین اطبای نامی و اعاظم فلاسفه و حکمای اسلامیِ اوایل قرن پنجم هجری است. وی در سوم صفر سال 370 ق در بلخ به دنیا آمد. قبل از ده سالگی قرآن را حفظ کرد و در اندک زمانی، ادبیات، علوم دینی، حساب، هندسه، منطق، جبر، هیئت و علوم عقلی و نقلی را فرا گرفت و قبل از 20 سالگی بر تمام معلّمین و اساتید خود برتری یافت. مهارت فوق العاده ی ابن سینا در طب و معالجات شگفت آوری که از وی ذکر شده، بسیار تعجب برانگیز است. ابن سینا، علی رغم زندگانی ناآرام و پرحادثه ی خود، اندیشمند و نویسنده ای پرکار بوده است. آن چه از نوشته های خُرد و کلانِ وی بر جای مانده است، نماینده ی ذهنی فعال و پویاست که گویی در هر شرایطی، حتی در سخت ترین و توان فرساترینِ آن ها، از فعالیت و خلاقیت باز نمی ایستاده است. از ابن سینا بیش از یکصد و سی اثر علمی در موضوعات مختلف از قبیل فلسفه، عرفان، الهیات، منطق، طب، ادبیات و … بر جای مانده است که اشارات، قانون، الحاصِلُ و المَحصول، شِفا، عُیونُ الحِکمه، و ده ها کتاب دیگر از آن جمله است. ابن سینا در اواخر عمر به سبب اختلافی که با سلطان وقت پیدا کرد، مدتی فراری بود، هرچند قبل از آن روزگاری به وزارت نیز رسیده بود. وفات وی در سال 428 قمری به بیماری قولنج که خود در معالجه ی آن مهارت فراوان داشته، در 58 سالگی، روی داد. مقبره ی ابن سینا در همدان در میدانی به همین نام واقع است.
.
.
.
.
مناسبت 03: تولد “ابن خلدون” مورّخ مشهور مسلمان در تونس(732 ق)
ابوزید عبدالرحمن بن محمد بن خَلدون از اندیشمندان بلند پایه ی دنیای اسلام است که به دلیل نگارش کتاب معروف “مقدمه” به عنوان بنیانگذار جامعه شناسی علمی شناخته شده است. وی در 16 سالگی به سبب پایگاه اجتماعی خانواده اش و آمادگی علمی خود، توانست از دانشمندان برجسته ی دربار سلطانِ مغرب بهره گیرد. ابن خلدون در 21 سالگی به خدمت دولت درآمد و به کارهای سیاسی پرداخت، اما در سال 765 به کلی از سیاست و امور حکومتی روی گردان شد و پس از آن به کارهای علمی روی آورد. به طور کلی زندگی ابن خلدون را می توان به سه بخش تقسیم کرد که بخش اول آن صرف آموختن علوم مختلف شد. در دومین بخش، بیشتر به فعالیت های سیاسی پرداخت و مسؤولیت های متعددی رابه عهده گرفت، اما با سعایت و بدگویی دیگران به زندان افتاد و پس از رهایی، گوشه گیری اختیار کرد. از این زمان بود که دوره ی سوم زندگانی ابن خلدون آغاز شد که دوره ی روی آوردن به فعالیت های تحقیقی و تالیفی است. در این دوره بود که اندیشه ی نگارش تاریخ در ابن خلدون ایجاد شد. کتاب “العِبَر و دیوان المُبتَدا و الخَبَر فی تاریخِ العَرَبِ وَ العَجَم و البَربَر” اثر ابن خلدون است که بخش اول این کتاب “مقدمه” نام دارد که به نام مقدمه ی ابن خلدون معروف شده است. ابن خلدون در زمان خود به تاریخ نگاری و تاریخ اندیشی شهره بود اما با همه ی تاثیری که در افزایش توجه به تاریخ در مصر در سده های هشتم و نهم هجری قمری داشت، اندیشه هایش در روزگار خود او بازتاب کافی نیافت و هیچ یک از شاگردان او، راهش را در این زمینه ادامه ندادند. لیکن اندیشه های بدیع و عمیق او در زمان و مکانی دیگر جلب نظر کرد و از قرن سیزدهم هجری، نام، آثار و افکار او، سخت مطرح شد و پژوهش های بسیاری را به خود اختصاص داد. این مورخ مشهور مسلمان در سال 808 ق در 76 سالگی درگذشت.
.
.
.
.
.
.
.
.
✔️ روز02
.
.
مناسبت 01: وقوع غزوه ی “الفتح” و فتح مکه به دست پیامبر و اصحاب آن حضرت به روایتی(8 ق)
برخی از مورخان، وقوع غزوه ی الفتح و فتح مکه به دست پیامبر(ص) و اصحاب و یاران آن حضرت را دوم و برخی دیگر سیزدهم و نیز بیستم رمضان دانسته اند. ممکن است در دوم رمضان آماده برای جنگ شده و در روز سیزدهم مکه را فتح کرده باشند. منشأ فتح مکه و درگیری مسلمین با کفار قریش، نقض شرایط صلح حدیبیه از سوی کفار قریش بود که فردی از بنی بکر که از طرفداران قریش بودند شعری در هجو پیامبر(ص) خواند و غلامی از بنی خزاعه ی طرفدار پیامبر(ص) این شعر را شنید و منع کرد ولی فایده ای نداشت. در نتیجه، بین آنان زد و خورد درگرفت و درگیری طرفین به قوم و قبیله آنان نیز کشیده شد. این خبر به پیامبر(ص) رسید آن حضرت فرمود: نصرت داده نشوم، اگر خزاعه را نصرت نکنم. پس در طلب لشکر برآمد و پیکی را به سوی دشمن فرستاد و پیام داد: هر که ایمان به خدا دارد، در اول رمضان در مدینه حاضر شود. هر مسلمانی که در مدینه بود آماده ی تجهیز جنگی شد. بالاخره زمان موعود فرا رسید و این شهر مقدس به دست مسلمانان فتح گردید. از آن پس کار اسلام پا برجا شد و شالوده ی دین پی ریزی گردید.
.
.
.
.
مناسبت 02: درگذشت “عبدالرحمن زجاجی” ادیب و فقیه مسلمان(340 ق)
عبدالرحمن بن اسحاق زجاجی نهاوندی،ادیب، لغت شناس و فقیه سرشناس قرن چهارم هجری، در اواخر قرن سوم هجری در نهاوند به دنیا آمد. وی در نوجوانی راهی بغداد شد و نزد اساتید برجسته ی زمان خود، همچون ابن دُرَید، ابراهیم بن محمد زجاج، اخفَش صغیر و محمد یزیدی به تحصیل فقه و لغت پرداخت تا این که خود در این علوم استاد شد. از تالیفات این عالم فاضل می توان به کتاب الایضاحُ الکافی، الاَمالی و شرحُ الاَلِف و اللام لالمازنی اشاره کرد.
.
.
.
.
مناسبت 03: شکست سپاهیان مغول از ارتش مصر و شام(702 ق)
غازان خان معروف به محمود، پادشاه مغول در ایران، دوبار به سرزمین های شام و مصر لشکر کشید که در بار اول به سال 699 ق، پیروزی از آن وی بود. ولی در حمله ی دوم غازان به شام که در سال 702 ق روی داد، ملک ناصر محمد پسر سیف الدین قلاوون پادشاه مصر، امرای غازان را در محل مَرج الصُّفْر در نزدیکی دمشق در دوم رمضان سال 702 ق شکست داد. غازان خان چنان از این شکست اندوهگین شد که حدود یک سال بعد در یازدهم شوال سال 703 ق در سی و سه سالگی در قزوین مرد و جسد او را در بیرون شهر قزوین به خاک سپردند.
.
.
.
.
.
.
.
.
✔️ روز03
.
.
مناسبت 01: مرگ “مروان بن حکم” بانی سلسله ی مروانی بنی امیه و دشمن سرسخت اهل بیت(65 ق)
مروان بن حکم بن ابی العاص، در سال دوم هجری متولد شد. پدرش لعن شده ی پیامبر اسلام بود که او را از مدینه اخراج کرد. در زمان عثمان به دربار راه یافت و به خلیفه بسیار نزدیک گردید. او پس از مرگ معاویه ی دوم به خلافت رسید و دولت اموی در خاندان آل مروان جریان یافت. مروان، آدمی منافق، مزوَّر، مکار و خبیث بود. مدت خلافت وی در حدود 10 ماه به طول انجامید. مروان همسر یزید را به زنی گرفت و به دست او هم کشته شد، زیرا به یزید توهین کرده بود. مروان یکی از دشمنان سرسخت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) به شمار می رود که ظلم فراوانی به این خاندان روا داشت.
.
.
مناسبت 02: رحلت عالم کبیر “شیخ مفید” فقیه نامی و متکلم شهیر مسلمان(413 ق)
ابوعبدالله، محمد بن محمد بن نُعمان معروف به شیخ مفید، عالم نامی، از مراجع شیعه، فقیه، متکلم، متوفی و مدفون در بغداد، در یازده ذیقعده ی سال 336 ق در روستایی در ده فرسنگی شمالِ بغداد به دنیا آمد. وی در آن جا رشد و نمو کرد و تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود فرا گرفت؛ سپس برای تکمیل معلومات خود به بغداد رفت. شیخ مفید در مکتب ابن قولِوِیه و شیخ صدوق و ابوغالب رازی و ابن جنید کسب علم نمود و به درجه ی اجتهاد رسید. از جمله شاگردان وی، سیدرضی و سیدمرتضی، شیخ طوسی، ابوالفتح کَراجَکی و نجاشی بوده اند. در آن زمان بغداد مرکز علوم اسلامی بود و در فقهِ مذاهب اربعه، مکتب شیخ مفید رونق داشت. شیخ مفید در جهت تقویت تشیع زحمت بسیار کشید. او از پایه گذاران علم کلام و اصول فقه استدلالی و منطقی به شمار می رود. تلاش علمی این عالم ربانی تا آن اندازه وسیع و گسترده بود که دانشمندان اهل تسنن به او لقب مفید دادند. آثار وی عبارتند از: الارشاد، الاختِصاص، امامَت امیرالمؤمنین و کشفُ السَّرائر و کتب دیگر. در احوال او نوشته اند که شب ها مختصر می خوابید، باقی را به نماز یا مطالعه یا تدریس و یا تلاوت قرآن مجید می گذراند. شیخ مفید از جمله کسانی است که توقیعات و نامه های مختلفی از ناحیه ی مقدسه ی صاحب الامر(ع) با عباراتی چون: السلام علیک ایها الوَلیُّ المَولی المخلصُ فی الدین، المخلص فینا … به او ارسال می شد. او را در پایین پای امام هفتم(ع) درکنار استادش ابن قولِوِیه به خاک سپردند.
.
.
مناسبت 03: درگذشت “ابن خَشّاب” محقق و نویسنده ی مسلمان(567 ق)
ابومحمد عبدالله بن احمد معروف به ابن خَشّاب در سال 492 ق در عراق به دنیا آمد واز کودکی به فراگیری علوم رایج زمان خود پرداخت. ابن خَشّاب به تدریج در رشته های منطق، حدیث، ادب، نحو و لغت مهارت یافت و به تالیف کتب متعدد همت گماشت. شخصیت علمی ابن خشاب از اعتباری کم نظیر برخوردار است و به این سبب او را علامه، حُجَّتِ عَرَب و حجتُ الاسلام خوانده اند. ابن خشاب در قرائت قرآن و فهمیدن قرآن مجید، سرآمد قاریان عصر خود محسوب می شد و قرآن را با قرائت های گوناگون از حفظ داشت. ابن خشاب با مردم فرو دست بسیار فروتنانه رفتار می کرد اما در برابر فرمانروایان و اشراف، تکبُّر نشان می داد. افزون بر استادی در زبان عرب، نحو، لغت، تفسیر، حدیث، نسب شناسی و … در ادب، شعر، منطق، حساب، هندسه و … نیز مهارت داشت. از او تالیفات ارزشمندی بر جای مانده است که تواریخ میلادُ الائِمة و وَفَیاتِهِم، مسائلٌ فی النَّحو و القصیدَةُ البدیعیّة و … از آن جمله اند. ابن خشاب ثروت خود را که مجموعه ای از کتب نفیس بوده، وقف طالبان علم کرد اما اکثر آن ها به تاراج رفت.
.
.
.
.
✔️ روز 04
.
.
مناسبت 01: وفات “قاضی سعید بن سناء الملک” ادیب مصری(608 ق)
ابوالقاسم هبةالله بن جعفر ملقب به قاضی سعید ابن سناء الملک در سال 545 ق در قاهره به دنیا آمد. او قرآن، نحو و برخی علوم دیگر را فرا گرفت و با سرودن قصایدی در مدح صلاح الدین ایوبی و نیز قاضی فاضل، نبوغ خود را آشکار نمود. پس از این که وی در فنون بلاغت و نویسندگی تبحّر و تجربه ای کسب کرد، قاضی فاضل او را در امور ولایت مصر به کار گماشت ولی آن چه بیشتر باعث شهرت و بلندی آوازه ی ابن سناءالملک شد، تدوینِ اصول و قواعد مُوَشّحات است. دیوان شعر او در موضوعات گوناگون از جمله توصیف روز عاشورا و شهادت امام حسین(ع) و … سروده شده است.
.
.
مناسبت 02: درگذشت عالم زاهد آیت الله “شیخ حسنعلی تهرانی” (1325 ق)
آیت الله شیخ حسنعلی تهرانی فرزند حاج محمود تاجر تبریزی در تهران دیده به جان گشود. پس از فراگیری مقدمات، عازم نجف اشرف گردید و از محضر بزرگانی چون میرزای بزرگ شیرازی بهره جست. ایشان صاحب کرامات بوده و به توصیه ی استادش، پیش از درس، نهج البلاغه می گفت و روح شاگردان را با کلام امیرالمؤمنین(ع) صفا می بخشید. این عالم ربانی از صالحین بوده و از کثرت احتیاط، از حقوق شرعی استفاده نمی کرد و به نماز و مراقبت بر اعمال، دقت زیادی داشت. آیت الله تهرانی پس از فوت در جوار حضرت امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.
.
.
مناسبت 03: رحلت آیت الله “میرزاهاشم آملی” فقیه نامدار شیعه(1413 ق)
آیت الله میرزا هاشم آملی در سال 1322 قمری در روستای “پردمِهِ لاریجان” آمل دیده به جهان گشود. پس از آموختن قرآن و گذراندن تحصیلات ابتدایی، علاقه ی سرشار او به علوم دینی، وی را به آمل و از آن جا به تهران کشاند. در مدرسه ی علمیه ی سپهسالار تهران که در آن زمان زیر نظر آیت الله سید حسن مدرس اداره می شد اقامت نمود. وی به علت هوش و ذکاوت زیادش در تهران از محضر اساتیدی چون سیدمحمد تنکابنی و میرزا ابوالحسن شعرانی استفاده نمود. پس از مدتی به قم عزیمت نمود و از محضر اساتیدی چون آیت الله حائری، حجت کوه کمره ای و شاه آبادی استفاده شایانی برد. پس از اخذ اجازه ی اجتهاد، به نجف اشرف مشرف شد و از دروس فقه و اصول میرزای نائینی، سیدابوالحسن اصفهانی و آقاضیاء عراقی کسب فیض نمود. این عالم ربانی و فقیه بزرگوار علاوه بر تحصیل به تدریس نیز پرداخت و بعدها حلقه ی درس خارجِ خود را تشکیل داد. حضرات آیات میرزا جواد تبریزی، ناصر مکارم شیرازی، عبدالله جوادی آملی، احمد آذری قمی، سید جعفر کریمی، هادی معرفت، اسماعیل صالحی مازندرانی، سید علی محقق داماد، محمد محمدی گیلانی و ده ها عالم فاضل از جمله شاگردان این بزرگوار می باشند. میرزا هاشم آملی همچنین در امور سیاسی و مبارزه علیه رژیم ستم شاهی بسیار فعال بود و نقش مثبتی در حمایت از امام راحل(ره) و انقلاب اسلامی داشته است. آثاری چون بدایعُ الافکار، حاشیه بر عُروةُ الوُثقی، کتاب الصلاة و تقریرات دروس آیت الله حائری از وی به جای مانده است. سرانجام این عالم ربانی در چهارم رمضان سال 1413 ق برابر با هفتم اسفند 1371 ش در 91 سالگی دار فانی راوداع گفت و در مسجد بالاسرِ حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
.
.
.
.
✔️ روز 05
.
.
مناسبت 01: درگذشت “افضل الدین خونجی” حکیم نامی(646 ق)
ابوعبدالله افضل الدین طبیب خونجی از حکیمان نامدار قرن هفتم هجری در سال 590 ق در خونج از نواحی خلخال متولد شد و در آن جا، تحصیل خود را آغاز کرد.وی از مشاهیر پزشکان و فیلسوفان شیعی است که در حکمت و طب، یگانه ی عصر و علامه ی زمان خود بود و در حدیث و فقه نیز دستی داشته است. این حکیم فرزانه دارای تالیفات بسیار است که از بین آن ها می توان به کتاب کشف الاسرار عن غوامض الافکار فی المنطق و موجز اشاره کرد. خونجی در اواخر عمر، قاضی القضاة مصر بوده و سرانجام در 56 سالگی در همان دیار درگذشت.
.
.
مناسبت 02: تولد عالم برجسته “ملاعلی علیاری” (1236 ق)
آیت الله حاج ملاعلی علیاری تبریزی از علمای برجسته ی ایرانی در تبریز به دنیا آمد. وی در فقه، حدیث، شعر و ادب، مهارت بسیار داشت و در حکمت،ریاضی و نجوم نیز استادی توانا به شمار می رفت. ملاعلی علیاری پس از عزیمت به حوزه ی علمیه ی نجف از محضر عالمانی همچون: شیخ انصاری و میرزای شیرازی بهره برد و در فقه و اصول فقه، متبحّر گردید. ملاعلی علیاری پس از بازگشت به ایران به تدریس و تربیت پرداخت و شاگردان برجسته ای را تعلیم داد. ایشان همچنین ریاضیات و نجوم را نیز تدریس می کرد. علیاری در این ایام، کتب بسیاری را در زمینه های مختلف فقهی و مسایل اسلامی تالیف کرد. از میانِ آثار او می توان به کتاب دلایلُ الاَحْکام فی شرحِ شرایِعِ الاسلام اشاره کرد.
.
.
.
.
✔️ روز06
.
.
مناسبت 01: نزول کتاب مقدس تورات بر “حضرت موسی بن عمران” به نقل از نبی اکرم(ص)
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
مناسبت 02: درگذشت “ابویعلی محمدبن حسن شریف جعفری” عالم نامی قرن پنجم(463 ق)
ابویعلی محمد بن حسن شریف جعفری، از نوادگان جعفر طیار بود که از متکلمان شیعه در بغداد به شمار می رفت. وی پس از تکمیل مقدمات نزد علمای خاندان خویش، به حوزه ی درس شیخ مفید ملحق گردید و از حواریین و اصحاب خاص استاد شد. جعفری پس از رحلت شیخ مفید، کرسی تدریس و فتوی و رهبری شیعیان را در بغداد به دست گرفت. از این عالم ربانی آثار بسیاری بر جای مانده که نَزهةُ النّاظر و تنبیهُ الخاطر، اخبار المُختار و ایمان آباءُالنّبی(ص) و … از آن جمله اند.
.
.
مناسبت 03: رحلت فقیه جلیل “حمزة بن عبدالعزیز دیلمی” (463 ق)
ابویعلی حمزة بن عبدالعزیز دیلمی طبرستانی معروف به “سَلاَّر”، فقیه بزرگ شیعه و از شاگردان شیخ مفید و سید مرتضی علم الهدی است. شیخ ابوعلی طوسی فرزند شیخ الطائفه، ابوالمکرّم مبارک بن فاخرِ نحوی، ابوالصلاح حَلَبی و ابوالفتح کراجکی و دانشمندان دیگر، از جمله شاگردان این عالم بزرگ به شمار می آیند. او از طرف سیدمرتضی، منصب حکومت شرعیه و فصل خصومات و مرافعات دینی در حَلَب داشت. الابواب و الفصول، التَّقریب، المَراسِمُ العَلَویّه و الاحکامُ النَّبویَّه از اوست. مدفن سلاّر دیلمی در نزدیکی تبریز واقع است.
.
.
.
.
✔️ روز07
.
.
مناسبت 01: وفات حضرت “ابوطالب” عمو و حامی بزرگ پیامبراکرم در مکّه بنا به روایتی(10 بعثت)
پس از وفات عبدالمطلب جد بزرگوار پیامبر اکرم(ص) ابوطالب سرپرستی آن حضرت را به عهده گرفت و در تمام مراحل، همراه برادرزاده ی خود بود. ابوطالب پس از بعثت پیامبر نیز از یاری حضرت محمد(ص) دست برنداشت و در مقابل مشرکان قریش می ایستاد. با رحلت ابوطالب، مشرکان، آزار و اذیت بیشتری به پیامبر اسلام وارد کرده و آن حضرت را تحت فشار زیادتری قرار دادند. مسأله ی ایمان و اسلام ابوطالب از دیر زمان میان شیعه و اهل سنت مورد اختلاف بوده است. این مسأله کم کم به صورت حادی در آمده، صورت کلامی، عقیدتی و سیاسی به خود گرفت. علمای شیعه با تکیه به روایات امامان و نیز اشعاری که از ابوطالب به جای مانده، حکم به مسلمان بودن او داده اند و در این باره رساله ها نگاشته اند که یکی از آن ها، کتابِ ایمان ابیطالب اثر شیخ مفید می باشد.
.
.
مناسبت 02: تحمیل ولایتعهدی به حضرت امام رضا(ع) توسط مأمون عباسی(201 ق)
دشمنی خاندان اُمَوی و عباسی با اهل بیت از دیرباز وجود داشت. هر کدام از این خاندان جور به نوبه ی خود آزار و اذیت فراوانی به اهل بیت و آل علی(ع) روا داشتند و حتی از به شهادت رساندن امام معصوم ابا نمی کردند. وقتی مامون بر مسند قدرت نشست، از نفوذ امام رضا(ع) در میان مردم آگاه بود و چون می خواست هم امام را تحت نظر داشته باشد و هم خود را فردی دوستدار اهل بیت نشان دهد تا اقبال عمومی را به خود جلب کند، دستور داد تا امام رضا(ع) را از مدینه به خراسان آوردند و با اصرار فراوان ولایتعهدی خود را به امام، واگذار کرد. سرانجام روز دوشنبه هفتم ماه رمضان سال 201 ق، منشور ولایتعهدی به خط مأمون نگاشته شد و در پشت همان ورقه، حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) نیز با ذکر مقدمه ای پر از اشاره و ایماء، قبولی خود را اعلام فرمود؛ ولی یادآوری کرد که این امر به انجام نمی رسد. آن گاه در کنار همان مکتوب، بزرگان و فرماندهان کشوری و لشکری، این عهدنامه را گواهی نمودند. از این پس به امام، الرضا من آل محمد(ص) می گفتند یعنی کسی که از آل محمد به وی (مامون) راضی شده است. مامون دختر خود، ام حبیب را به ازدواج آن حضرت درآورد و شعار عباسیان راکه لباس سیاه بود، تبدیل به شعار علویان و لباس سبز نمود. بررسی اوضاع و شرایط سیاسی زمان مأمون نشان می دهد که وی با یک سلسله دشواری ها و مشکلات سیاسی روبرو شده بود و برای رهایی از این بن بست ها تلاش می کرد. او سرانجام به منظور حل این مشکلات، یک سیاست چند بعدی در پیش گرفت که همان طرح ولیعهدی امام رضا(ع) بود.
.
.
مناسبت 03: تولد “ابن زُهره” فقیه و متکلم نامدار مسلمان(511 ق)
عِزُّالدین ابوالمکارم حمزة بن علی بن زُهرة الحسینی الحَلَبی معروف به ابن زهره، فقیه و متکلم و از دانشمندان مشهور مسلمان، در حلب از شهرهای سوریه به دنیا آمد. او پس از تکمیل تحصیلاتش در حلب و نجف، به مراتب عالی علمی دست یافت. ابن زهره در فقه، اصول، کلام و ادبیات عرب، مهارت و دانش بسیار اندوخت و دانشمندان مشهوری تربیت کرد. نزدیک به بیست کتاب، رساله و نامه به او نسبَت داده اند. تنوع موضوعات این آثار، نشان دهنده ی وُسعَتِ دامنه ی دانشِ اوست. مسألةٌ فی نَفیِ الرُّؤیَة، نقضِ شُبهَةُ الفلاسَفه و نیز قَبَسُ الانوار از جمله ی تالیفات این عالم بزرگ مسلمان است. ابن زهره در سال 585 ق در 74 سالگی چشم از جهان فرو بست.
.
.
مناسبت 04: تولد “صفایی ترمذی” مورخ و شاعر قرن دهم هجری(944 ق)
سیدنظام الدین محمد معصوم صفایی ترمذی متخلص به نامی، مورخ و شاعر، در هندوستان به دنیا آمد. اجداد وی از مسلمانان ترمذ بودندو در قندهار افغانستان می زیستند، اما چون پدرش به هند مهاجرت کرد، وی نیز پس از اتمام تحصیلاتش در قندهار، به گجرات هند رفت و به مناصب دیوانی پرداخت. “نامی” از دانشمندان پرکارِ زمان خود بود و آثار ارزشمندی چون طِبِّ نامی را به رشته ی تحریر درآورد. وی در 1019 ق در 75 سالگی درگذشت.
.
.
.
.
✔️ روز08
.
.
مناسبت 01: آغاز حرکت پیامبر اسلام(ص) به سوی منطقه ی بدر(2 ق)
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
مناسبت 02: مرگ “سلطان طغرل سلجوقی” بنیانگذار سلسله ی سلجوقیان در ری(455 ق)
طغرل، سلطان قدرتمند سلجوقیان با براندازی حکومت غزنویان، ایران را در استیلای خویش قرار داد. او با هجوم به عراق و تصرف بغداد، حکومت شیعی مذهب “آل بویه” را برانداخت و به حمایت خلیفه ی عباسی پرداخت. طغرل تمام حرکت هایی را که از سوی مخالفان خلافت در سراسر حکومت اسلامی برخاسته بود، دفع نمود. وی در اواخر عُمر، بغداد را که به تصرف خلیفه ی فاطمی درآمده بود، آزاد ساخت و القائم بامرالله، خلیفه ی عباسی را به قدرت باز گرداند. چون زنِ طغرل در 452 ق درگذشته بود، طغرل دختر خلیفه رابه زنی خواست. هرچند خلیفه از این امر امتناع کرد ولی سرانجام به این ازدواج رضایت داد و قرار شد دختر خلیفه ی عباسی در ذیقعده ی سال 455 به عقد طغرل درآید. ولی این عقد به عروسی منجر نشد و داماد پیر در هفتاد سالگی درگذشت. طغرل در اواخر عمر از بغداد راهی ری بود و در بین راه به بیماری رُعاف (خون دماغ) مبتلا گشت و در هشتم رمضان 455 ق در نزدیکی ری درگذشت. جسد وی را به ری برده و در مقبره ای که امروز به برج طغرل معروف است به خاک سپردند.
.
.
مناسبت 03: درگذشت “کاتبی” حکیم و منجم برجسته ی ایرانی(675 ق)
نجم الدین علی دبیران، معروف به کاتبی از حکیمان و منجمان برجسته ی ایرانی است. ازنخستین سال های زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست، اما از احوال او معلوم است که خواجه نصیر الدین طوسی از کاتبی درخواست کرد که او را در کار رصدخانه ی مراغه که از رصدخانه های مشهور آن زمان بود، یاری کند و این دانشمند مسلمان، مدت ها در آن رصدخانه به فعالیت علمی پرداخت. از کاتبی آثار متعددی در علم حکمت و منطق برجای مانده است که از آن جمله می توان به جامِعُ الدقایق و حکمةُ العین اشاره کرد.
.
.
.
.
✔️ روز09
.
.
.
.
مناسبت 01: تولد حضرت یحیی بن زکریا(ع)
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
.
.
مناسبت 02: درگذشت “آلغ بیک تیموری” فرمانروای دانش دوست و دانشمند نجوم(853 ق)
آلغ بیگ، دانشمند برجسته در علم نجوم، در سال 796 ق در سلطانیه ی زنجان به دنیا آمد و در دربار جدش، تیمور، مؤسس سلسله ی تیموریان پرورش یافت. در شانزده سالگی به فرمانروایی ماوراءالنهر منصوب شد. آلغ بیگ بر خلاف تیمور، علاقه ای به کشورگشایی نداشت و بیشتر به مطالعه و تحقیق می پرداخت. او برای گسترش علوم، مدرسه ای بنا کرد که در رأس مواد درسی آن، علم نجوم قرار داشت. از اقدامات مهم دیگر او، ایجاد رصدخانه ای در سه طبقه در سمرقند در سال 828 ق بود.از نتایج مهم فعالیت های علمی آلغ بیگ جداولی است که به زیج آلغ بیگ معروف است. این جدول ها، مربوط به محاسبه ی تقویم، جدول های مثلثاتی و اوضاع ستارگان است. نتایج حاصله از تحقیقات آلغ بیگ درباره ی برخی از سیارات منظومه ی شمسی، با داده های امروز اختلاف چندانی ندارد. الغ بیگ سرانجام در جنگی که با پسر یاغیِ خود در حدود سمرقند روی داد، شکست خورد و به دستور فرزند، پدر را در 57 سالگی کشتند. اما پسرِ ناسپاس، پس از الغ بیگ بیش از شش ماه سلطنت نکرد و در ربیع الاول سال 854 به دست یکی از طرفداران پدرش کشته شد.
.
.
.
.
مناسبت 03: رحلت عارف نامی شیخ “محمد بهاری همدانی” (1325 ق)
آیت الله حاج شیخ محمد بهاری همدانی از عالمان بزرگ و عارفان مشهور قرن سیزده و چهاردهم هجری قمری در ایران است که به وارستگی، پارسایی، کمال علم و عمل و تاثیر نفس در تربیت شاگردان برجسته شهرت داشت. وی در سال 1265 ق در شهرستانِ بهار در اطراف همدان دیده به جهان گشود. آیت الله بهاری همدانی پس از طی تحصیلات مقدماتی، برای ادامه ی تحصیل، به حوزه ی علمیه ی نجف رفت و پس از اخذ درجه ی اجتهاد به تدریس پرداخت. او که از جوانی، اهل عبادت و تهجُّد و ریاضات شرعی بود، در نجف به حلقه ی مریدان ملاحسینقُلی همدانی درآمد و پس از فوت استاد، بسیاری از افراد، از وی کسب دستور سلوک می کردند. تعلیم و تدریس شیخ محمد به طور عمده، شفاهی بود و یک مجموعه به نام تذکرةُالمتّقین از آثار وی گردآوری شده است. این عالم ربانی و زاهد عارف، سرانجام در هفتاد سالگی دار فانی را وداع گفت و در بهارِ همدان به خاک سپرده شد.
.
.
.
.
مناسبت 04: درگذشت عالم وارسته آیت الله “شیخ علی خویی” (1350 ق)
شیخ علی بن علی رضا خویی از علمای امامیه ی قرن چهاردهم هجری، در سال 1292 ق در شهرستان خوی به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود به پایان رساند. آنگاه عازم حوزه ی علمیه ی نجف گردید و از محضر آخوند خراسانی و شیخ هادی تهرانی بهره برد. شیخ علی خویی پس از مدتی، به آذربایجان مراجعت کرد و در ارومیه سکنی گزید و مصدر خدمات فرهنگی گردید تا این که در سال 1350 ق در 58 سالگی در بندر شرفخانه رخ در نقاب خاک کشید. تشریح الصدور در 6 جلد، تعادل و ترجیح، عقد نکاح و عِقدالفرید فی شرح القصاید از آثار اوست.
.
.
.
.
✔️ روز10
.
.
.
.
مناسبت 01: وفات حضرت خدیجه(س) همسر با وفای پیامبر اسلام(ص) بنا به روایتی(10بعثت)
حضرت خدیجه ی کبری(س) که از زنان نامدار و ثروتمند قریش بود پانزده سال قبل از بعثت با پیامبر اسلام(ص) ازدواج کرد. این بانوی بزرگوار اولین فردی بود که به رسالت پیامبر ایمان آورد و با تمام توان و ثروت خود به یاری دین اسلام برخاست. وجود حضرت خدیجه برای پیامبر اسلام به قدری اهمیت داشت که پیامبر اکرم(ص) رحلت این بانوی بزرگ را مصیبتی عظیم خواند و سال رحلت حضرت خدیجه و حامی بزرگ دیگر خود یعنی حضرت ابوطالب را عام الحزن یعنی سال اندوه نامید، زیرا ابوطالب عموی پیامبر نیز در همان سال وفات یافته بود. پیامبر اکرم(ص)، حتی سال ها پس از رحلت آن بانوی بزرگوار، از ایشان به خوبی و نیکی یاد می کرد و او را ستایش می نمود. آن حضرت در جواب کسی که به پیغمبر گفت: خداوند، بهتر از خدیجه را به تو عوض داده است، فرمود: “سوگند به خدا که خداوند، مرا بهتر از او عوض نداده است. او به من ایمان آورد، هنگامی که مردم کفر ورزیدند و مرا تصدیق کرد، آنگاه که مردم مرا تکذیب کردند و با مال خود مرا یاری نمود، آنگاه که مردم، مرا محروم ساختند و پروردگار، مرا تنها از میان زنان، از او به ولادت فرزند روزی داد.” ام المؤمنین خدیجه(س) به هنگام وفات 65 سال داشت.
.
.
.
.
مناسبت 02: ارسال نامه ی کوفیان برای “امام حسین(ع)” جهت عزیمت امام به عراق(60ق)
امام حسین(ع) پس از ترک اعتراض آمیز مدینه و ورود به مکه، به افشای ماهیّت ضد اسلامی دستگاه یزید پرداخت. در این حال، مردم کوفه که خاطره ی حکومت علی(ع) را از بیست سال پیش در خاطر داشتند، از امام حسین(ع) جهت رهبری خود دعوت کردند. از آن پس، سران شیعیان کوفه، نامه هایی به حضور امام نوشتند که اولین نامه در دهم رمضان سال شصت هجری به دست آن حضرت رسید. ارسال نامه ها از طرف شخصیت ها و گروه های متعدد کوفی همچنان ادامه یافت به طوری که تنها در یک روز، ششصد نامه به دست امام رسید و مجموع نامه هایی که به تدریج می رسید، بالغ بر دوازده هزار نامه گردید. دعوت کوفیان، بُعد تازه ای به وضعیت داد و وظیفه ی تازه ای برای امام ایجاد کرد. بنابراین و با در نظر گرفتن شرایط موجود بود که امام حسین(ع) تصمیم به عزیمت به عراق گرفته، راهی آن دیار شد.
.
.
.
.
مناسبت 03: برگزاری مراسم بیعت درباریان با امام رضا(ع) به امر مامون عباسی(201 ق)
پس از تفویض و در حقیقت تحمیلِ ولایتعهدی مامون به امام رضا(ع) در هفتم رمضان سال 201 ق، تشریفات بیعت، طی مراسمی شکوهمند در روز پنجشنبه دهم ماه رمضان همان سال به عمل آمد و حضرت بر مسندِ ولایتعهدی جلوس فرمودند. اولین کسی که به دستور خلیفه، دست بیعت به امام داد، عباس فرزند مامون بود. پس از او، فضل به سهل، وزیر اعظم؛ یحیی بن اَکثَم، مُفتی دربار؛ و سپس امرای لشکر و عموم اشراف و رجالِ بنی عباس که حاضر بودند، با آن حضرت بیت کردند. موضوع ولایتعهدی امام رضا(ع)، طبعاً برای دوستان و شیعیان آن حضرت موجب سرور و شادمانی شد، زیرا آنان خلافت را حق مسلّمِ اهل بیت(ع) می دانستند. ولیِ خود آن حضرت از این امر اندوهگین و متأثر بود و در مقابل اظهار خوشحالی یکی از اطرافیان فرمود: دل به این کار مَبَند و به آن خشنود مباش که دوامی ندارد.
.
.
.
.
مناسبت 04: قتل “خواجه نظام الملک” وزیر دانشمند سلجوقی(485 ق)
خواجه نظام الملک در اصل از دهقان زادگان بیهق بود، اما در طوس تربیت یافت. او پس از تحصیل ادب و فقه، وارد دستگاه حکومتی آلب ارسلان شد. خواجه نظام الملک، مشهورترین وزیر ایرانی است که نزدیک به 30 سال وزارت سلجوقیان را بر عهده داشت. از جمله اقدامات مهم وی تأسیس مدارسی به نام “نظامیّه” در طوس، هرات، نیشابور و بغداد است. در اواخر دوران وزارت نظام الملک، رابطه ی او با ملکشاه سلجوقی رو به تیرگی نهاد ولی شاه سلجوقی وی را عزل نکرد زیرا از طرفداران بی شمار وی هراس داشت. سرانجام در سال 485 ق در سفری که نظام الملک به همراه ملک شاه عازم بغداد بود، در نزدیکی کرمانشاه جوانی در لباس صوفیه به نزد خواجه آمد و او را با ضربت دشنه ای مجروح ساخت و خواجه با آن جراحت درگذشت. بعدها چنین شهرت یافت که کُشَنده ی وی، از فداییان اسماعیلی است. نفوذ نظام الملک در دستگاه سلاجِقِه با قتل او از میان نرفت، زیرا فرزندان او در دوران سلجوقیان، مکرّر به وزارت و مشاغل عمده ی دیوانی دست یافتند.
.
.
.
.
✔️ روز11
.
.
مناسبت 01: وفات “ابراهیم کَرَکی” مورخ و محدث مسلمان(853 ق)
ابراهیم کَرَکی، مورخ، ادیب و محدث مسلمان پس از آموختن قرآن و مقدمات علوم دینی، جهت تکمیل تحصیلات و کسب دانش بیشتر به مراکز مختلف علمی و دینی رفت تا این که در علومی چون فقه و ادبیات، مهارت کافی یافت و آثار متعددی را در این زمینه ها پدید آورد. از میان آن ها می توان به کتاب “اعرابُ المُفَصَّل” در زمینه ی علوم قرآنی اشاره کرد. ابراهیم کرکی، دانشمند مسلمان در قاهره، پایتخت مصر درگذشت.
.
.
.
.
مناسبت 02: واگذاری امتیاز تأسیس بانک استقراضی روس در ایران توسط ناصرالدین شاه(1307 ق)
پس از آن که امتیاز تاسیس بانک شاهنشاهی و بانک صنایع و معادن ایران از طرف ناصرالدین شاه قاجار به رویتر انگلیسی واگذار شد، دولت روسیه نیز به همچشمی انگلیس در گرفتن امتیاز کوتاهی نکرد. از جمله ی این امتیازها، شیلات و صید ماهی در شمال و نیز امتیاز تاسیس بانک استقراضی روس بود که توسط یولیاکوف روسی اخذ شد. این امتیازها که به خاطر سفرهای پرهزینه ی شاهان قاجار به فرنگ به بیگانگان اعطا می شد، بار سنگینی بر دوش مردم محروم و ستمدیده بود. هر کدام از این امتیازات گاه چنان وسیع و ناعادلانه بود که به قیمت تاراج منابع و ثروت های مملکت تمام می شد. هم چنین برخی از این امتیازها با حضور مردم در صحنه و رهبری روحانیت، همانند امتیاز انحصار تنباکو لغو گردید.
.
.
.
.
مناسبت 03: رحلت فقیه فرزانه آیت الله “شیخ محمد مهدی خالصی”(1343 ق)
آیت الله محمدمهدی خالصی در سال 1276 ق در روستایی از توابع کاظمین به دنیا آمد. وی در نجف و کاظمین به تلمذ و فراگیری دروس حوزوی پرداخت و از عالمان بزرگ و فضلای سرآمد روزگار شد. از جمله مهم ترین اساتید آیت الله خالصی، حضرات آیات عظام: میرزا حبیب الله رشتی، آخوند خراسانی و میرزای شیرازی می باشند. آیت الله خالصی مرد میدان سیاست بود و مداخله در آن را جزیی از دین به حساب می آورد و از این رو سال های زیادی را صرف مبارزه با استعمارگران، خصوصاً استعمار انگلستان سپری کرد. این عالم مبارز نقش مهمی در انقلاب سال 1920 م عراق در کنار آیت الله شیرازی ایفا نمود و تلاش زیادی در راه استقلال این کشور از خود نشان داد. از آیت الله خالصی کتاب هایی به جا مانده اند از قبیل: حاشیه ی اَلفیّه، حاشیه ی کفایةُ الاصول، القواعِدُ الفقهیه و … سرانجام این عالم کم نظیر و مصلح بزرگ و مجاهد نستوه و خستگی ناپذیر در شامگاه یازدهمین روز ماه مبارک رمضان 1343 ق بر اثر سکته ی قلبی، در 67 سالگی به لقای معبود رسید.
.
.
.
.
✔️ روز12
.
.
.
.
مناسبت 01: نزول کتاب مقدس انجیل بر حضرت عیسی بن مریم(ع)
انجیل، کلمه ای یونانی به معنی مژده است و مسیحیان از این جهت آن را مژده می دانند که به اعتقاد آن ها، حضرت عیسی(ع) خود را فدای مردم کرد تا همه ی مردم را از آتش دوزخ بخرد و این کتبِ اناجیلِ آن ها، مژده ی بهشت است. نام این کتاب دوازده بار در قرآن مجید ذکر شده است. قرآن، انجیل را کتاب خدا می داند ولی آن انجیلی را کتاب آسمانی می خواند که مشتمل بر احکام و تکالیف بشر باشد؛ زندگی او را تنظیم کند و سر و سامان بخشد، چنان که شأن ادیان الهی است. گویند: انجیل های کنونی نزد مسیحیان چهار است: انجیل مَرقُس که از همه ی اناجیل، قدیم تر است و به احتمال قوی در شهر انطاکیه در حدود سال های 70 – 65 میلادی به تحریر درآمده است. انجیلِ متی و لوقا پس از مَرقُس و انجیلِ یوحَنّا، شصت سال پس از مسیح یعنی سال 93 میلادی نوشته شده است. لازم به ذکر است که مسیحیان در کنار این چهار انجیل، به مجموعه ای دیگر از مکتوبات و رسالات اعتقاد دارند که به مجموعه ی آن ها عهد جدید اطلاق می نمایند. به هر تقدیر آن چه که برای هدایت آدمیان توسط حضرت عیسی(ع) آورده شده، از دسترس ما خارج است و آن چه که به نام اناجیل در کتاب مقدس دیده می شود، محصول تلاشِ مسیحیان و رسولان دوره ی اول مسیحیت می باشد.
.
.
.
.
مناسبت 02: انجام عقد اخوت میان رسول خدا(ص) و حضرت علی(ع)(1 ق)
وقتی آیه ی “اِنّما المؤمنونَ اِخوَةٌ”(حجرات، 10) نازل شد، پیامبر(ص) بین یاران خود از مهاجر و انصار عقد اخوت برقرار کرد و هر یک از مهاجران را با یکی از انصار برادر ساخت. آن حضرت همچنین در پایان، حضرت علی(ع) را به برادری خویش انتخاب نمود. حضرت علی(ع) هرگاه بر روی منبر می نشست می فرمود: من بنده ی خدا و برادر رسول خدا(ص) می باشم و هر که غیر از من، چنین ادعایی کند دروغگو می باشد.
.
.
.
.
مناسبت 03: درگذشت “ابن جوزی” متکلم، محدث و فقیه(597 ق)
ابوالفرج جمال الدین عبدالرحمن بن علی بن جوزی بغدادی معروف به ابن جوزی، فقیه، مفسّر، محدّث و واعظ است که در طب، تاریخ، عرفان و اکثر فنون متداول نیز، متبحّر بوده است. در مجلس وعظ وی ازدحام جمعیت ایجاد می شد و او را بسیار بدیهه گو و حاضر جواب گفته اند. از کارهای بی سابقه ی ابن جوزی، بیان یک دوره تفسیر قرآن بر روی منبر است. همچنین ابن جوزی در مجالسی که خلیفه حاضر بود به موعظه ی وی می پرداخت و هراسی به خود راه نمی داد. تدریس، بخش مهمی از زندگی اجتماعی ابن جوزی را دربرمی گرفت. وی استادی بزرگ و توانا بود و چنان که خود می گوید، در پنج مدرسه تدریس می کرده است. ابن جوزی از سیزده سالگی به تالیف پرداخت و از آن جا که تا پایان عمر از نوشتن باز نایستاد شمار آثارش را تا بیش از 380 کتاب و رساله ذکر کرده اند. اسبابُ النُّزول، روحُ الارواح، مولدُالنَّبی و النُطقُ المَفهوم و … از آن جمله اند. وفات ابن جوزی در 86 سالگی در بغداد واقع شد و در مقبره ی بابُ الحَرْب مدفون گردید.
.
.
.
.
مناسبت 04: رحلت عالم و فقیه شاعر شیعه “محمدتقی مامقانی” معروف به “حجت الاسلام” (1312 ق)
میرزا محمدتقی بن ملامحمد مامقانی تبریزی متخلص به نیّر و معروف به حجت الاسلام، از علما و دانشمندان آذربایجان و دارای قریحه ی شعری لطیفی بود. وی در 1247 ق در تبریز به دنیا آمد و در 22 سالگی برای تحصیل علوم دینی راهی نجف گردید. پس از استفاده از محضر اساتید بزرگ آن شهر به تبریز بازگشت و به تألیف و تدریس همت گماشت. آتشکده در مراثی، دیوان غزلیات، عِلمُ السّاعه و نُصرَةُالحَق از جمله تالیفات وی می باشند. حجت الاسلام نیّر تبریزی در 57 سالگی در تبریز دار فانی را وداع گفت و بنا به وصیتش، در وادی السلام نجف اشرف مدفون گشت.
.
.
.
.
✔️ روز13
.
.
مناسبت 01: مرگ “حجاج بن یوسف ثقفی” حاکم خونخوار عراق بعد از مرضی سخت(95 ق)
حجاج بن یوسف ثقفی از ستم کاران تاریخ به شمار می آید و طی مدت بیست سال حکومت خویش، تلاش وافری در تحکیم و تثبیت حکومت مروانیان به عمل آورد. وی پس از کشتن عبدالله بن زبیر و به منجنیق بستن خانه ی خدا و پایان دادن به حکومت آل زبیر، علاوه بر حجاز، حکومت عراق و شرق عالم اسلام(تا مرزهای هند و مغولستان) را نیز به دست آورد. غیر از افرادی که در جنگ ها به دست این حکمران خونخوار کشته شدند، وی حکم قتل حدود صد و بیست هزار نفر را نیز در دوران حکومتش صادر کرد. حجاج بن یوسف، تلاش وافری در کشتن طرفداران امام علی(ع) و براندازی نام و نشان اهل بیت از خود نشان داد و در این راه، از هیچ ظلم و تعدی فروگذار نکرد. حجاج سرانجام در حالی که به دلیل جنایاتش دچار اختلال روانی و کابوس شده بود در 55 سالگی از دنیا رفت و جسد وی را مخفیانه در محلی که مردم خشمگین متوجه ی آن نشوند، دفن کردند. در آن هنگام بیش از 50 هزار مرد و 30 هزار زن در زندان او به سر می بردند که بسیاری از آنان برهنه بودند.
.
.
مناسبت 02: درگذشت “شاه اسماعیل دومر صفوی(985 ق)
شاه اسماعیل دوم مردی عیاش و خونخوار و سفیه بود و چون در جوانی در هرات به دست معلمی سنی مذهب تربیت یافته بود، بر آن شد که چون به شاهی برسد، مذهب شیعه را براندازد و همین کار را کرد. وی پس از به دست گرفتن قدرت، تمام برادران خود را یکی پس از دیگری به قتل رسانید و سپس به کشتار شاهزادگانی که در اطراف پایتخت بودند، پرداخت. با این حال، حکومت پرجور او، بیش از یک سال به طول نیانجامید و بر اثر افراط در مصرف شراب و مسکرات و مواد افیون دار مُرد. مردم از مرگ این پادشاه، بسیار شادمان شدند.
.
.
مناسبت 03: وفات فقیه عارف “جهانگیر خان قشقایی” عالم نامدار قرن چهاردهم هجری(1328ق)
میرزا جهانگیر خان قشقایی از دانشمندان بزرگ ایرانی در اواسط قرن سیزدهم هجری، در میان ایلات قشقایی به دنیا آمد. پس ازمدتی به فراگیری علوم اسلامی همت گماشت و به عالمی توانا تبدیل شد. از آن پس، عمر خود را به تدریس علوم دینی صرف کرد و بسیاری از بزرگان، از محضر او استفاده کردند. در طول حدود پنجاه سال که در مدرسه ی صدر اصفهان و … به تدریس می پرداخت شاگردانی از قبیل آیت الله شهید سیدحسن مدرس، آیت الله بروجردی، فاضل تونی و وحید دستگردی در حلقه ی درس او آموزش دیدند. میرزا جهانگیرخان قشقایی با این که دروس حوزوی را تدریس می کرد ولی به لباس محلی و سنتی خود مقید بود و همواره از آن استفاده می کرد. این دانشمند بزرگ ایرانی سرانجام در حدود 85 سالگی دار فانی را وداع گفت و در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
.
.
.
.
مناسبت 04: رحلت “آیت الله سیدعلی سیستانی” عالم و فقیه بزرگوار شیعه(1340 ق)
آیت الله سیدعلی سیستانی پس از اتمام تحصیلات دینی در نجف، در سال 1318 ق به ایران آمد و در مسجد گوهرشاد مشهد، به ارشاد مردم، تدریس فقه، اصول فقه و اقامه ی نماز جمعه پرداخت. آیت الله سیستانی، فقیه، مجتهد و عالم بزرگ اسلامی در زمان نهضت مشروطه به دلیل مبارزات ضد استبدادی، مدتی به زندان افتاد و سرانجام در سیزدهم رمضان 1340 ق دار فانی را وداع گفت.
.
.
.
.
✔️ روز14
.
.
.
.
مناسبت 01: کشته شدن “مختار بن ابوعبیده ثَقَفی” رهبر قیام خونخواهی امام حسین(ع)(67 ق)
مختار بن ابوعبیده ثقفی پس از هلاکت معاویة بن ابی سفیان، از جمله رهبران انقلابی کوفه بود که از امام حسین(ع) و نماینده اش حضرت مسلم بن عقیل(ع) حمایت نمود و در نتیجه، از سوی عبیدالله بن زیاد عامل یزید در کوفه، دستگیر و زندانی شد. مختار در ایام قیام امام حسین(ع) هم چنان در زندان عبیدالله بن زیاد به سر می برد تا این که به وساطت شوهر خواهرش، عبدالله بن عمر در نزد یزید بن معاویه، از زندان آزاد گردید. پس از مرگ یزید، جهت خون خواهی امام حسین(ع) در کوفه قیام نمود و جمع کثیری به او پیوسته و تمام قاتلان امام حسین(ع) و عناصر اصلی ضد امام حسین(ع) و اهل بیت را دستگیر و به مکافات اعمالشان رساند. مختار ثقفی پس از 18 ماه حکومت در کوفه و نواحی آن، در چهاردهم رمضان سال 67 قمری در برابر لشکریان عبدالله بن زبیر به فرماندهی مصعب بن زبیر، متحمل شکست گشته و در این نبرد به قتل رسید.
.
.
.
.
مناسبت 02: درگذشت “ابن مغازلی” محدث و فقیه مسلمان(542 ق)
ابن مغازلی در سال 457 ق متولد شد و دوران تحصیلش در عراق، در محضر علما و مشایخ آن دیار سپری گردید. ابن مغازلی در میان علوم و معارف اسلامی، علاقه ی بسیاری به حدیث داشت. وی بخش عمده ی زندگی خود را در شهرهای واسط و بغداد به نقل حدیث گذراند و آثاری از پیشینیان خود را روایت کرد که از آن جمله می توان از مناقب نام بُرد. از این محدث و فقیه مسلمان، رساله ای در حدیث به جا مانده است که به صورت خطی در کتابخانه ی دمشق نگهداری می شود.
.
.
مناسبت 03: رحلت “شمس الدین بهبهانی” حکیم ایرانی(1248 ق)
شمس الدین بهبهانی از حکما و دانشمندان مشهور ایرانی در قرن سیزدهم هجری قمری، در سنین جوانی از محضر عالم برجسته ای چون، محقق بهبهانی بهره جست. وی فقیهی عالم و عارفی زاهد بود و بیشتر ایام عمر را به تحقیق و تالیف سپری کرد. شمس الدین بهبهانی شرح مفصلی بر معالم الاصول نگاشته و رساله هایی نیز در زمینه ی حکمت و اصول دین به رشته ی تحریر درآورده است.
.
.
مناسبت 04: درگذشت “سیدمحمد تقی ممتاز العُلماء” عالم برجسته ی شیعی در هندوستان(1289 ق)
سیدمحمدتقی بن حسین دلدار علی، معروف به “ممتاز العلماء” از بزرگ ترین علمای امامیه ی قرن سیزدهم هجری در هند است. کتابخانه ی او از بزرگ ترین و مهم ترین کتابخانه های هند به شمار می رفت. از ایشان آثار ارزشمندی به جای مانده است که برخی از آن ها عبارتند از: ارشاد المؤمنین، حَدیقَةُ الواعظین و ظهیرُ الشّیعه فی احکام الشریعة. وی در 78 سالگی در شهر لکهنوی هند وفات یافت و در حسینیه ی خویش مدفون گردید.
.
.
مناسبت 05: فاجعه ی کشتار مسلمانان فلسطینی در حرم حضرت ابراهیم(ع) در شهر الخلیل(1414 ق)
در این روز، یک صهیونیست افراطی، نمازگزاران روزه دار فلسطینی را در حرم مطهر حضرت ابراهیم(ع) در شهر الخلیل واقع در کرانه ی غربی رود اردن به رگبار مسلسل بست و 29 تن را شهید و تعداد زیادی را مجروح کرد. این ترور که بار دیگر خصومت صهیونیست ها با مسلمانان را به اثبات رساند، واکنش تند جهان اسلام را به دنبال داشت به طوری که مذاکرات سازش اعراب و اسراییل را برای مدتی به حال تعلیق درآورد. این حمله ی وحشیانه باعث گسترش ناآرامی در سرزمین های اشغالی گردید و مقابله با رژیم صهیونیستی را شدت بخشید. با توجه به این واکنش ها، تل آویو، فرد تروریست را دستگیر و محاکمه کرد، اما با ادعای این که او دیوانه است و جنون دارد از مجازاتش سرباز زد.
.
.
✔️ روز 15
.
.
مناسبت 01: ولادت سبط اکبر، امام حسن مجتبی(ع)(3 ق)
سید جوانان اهل بهشت، سبط اکبر، ریحانة الرسول حضرت امام حسن مجتبی(ع) در 15 رمضان سال سوم (و به روایتی سال دوم) هجری قمری در مدینه ی منوره به دنیا آمد. کنیه ی آن حضرت، ابومحمد و القاب ایشان، تقی، زکی و السبط می باشد. امام حسن مجتبی(ع) پس از شهادت پدر بزرگوار خویش، مدتی امور خلافت مسلمانان را عهده دار گردید و مهیای جنگ با معاویة بن ابی سفیان شد. اما آن حضرت در پی خیانت گروه زیادی از یاران و لشکریانِ خود، تن به صلح با معاویه داد و از آن پس خلافت را رها کرد. امام حسن مجتبی(ع) پس از مدتی از کوفه به مدینه بازگشت و به ارشاد، هدایت و امامت جامعه ی اسلامی پرداخت.
.
.
آیات و #احادیث متناسب:
پیامبرصلی الله علیه وآله: حَسَنٌ مِنّی و أنَا مِنهُ أحَبَّ الله مَن أحَبَّهُ
حسن از من است و من از اویم؛ هر که دوستش بدارد، خداوند دوستدار او است
بحار الأنوار، ج 43، ص 306.
.
.
امام سجّادعلیه السلام: إنَّ الحَسَنَ علیه السلام لَم یُرَ فِی شَی ءٍ مِن أحوالِهِ إلّا ذاکِراً لِلّهِ سُبحانَهُ
امام حسن علیه السلام در همه حال خدای سبحان را یاد می کرد
الأمالی، صدوق، ص 224.
.
.
امام باقرعلیه السلام: کانَ الحَسَنُ کَثیرَ الاِجتِهادِ فِی العِبادَةِ و التَّصَدُّقِ
امام حسن علیه السلام در عبادت و صدقه دادن سخت کوش بود
نظم دررالسمطین، ص 196.
.
.
امام صادق علیه السلام: کانَ الحَسَنُ أشبَهَ النّاسِ بِرَسولِ الله خَلقاً و سُؤدُداً و هَدیاً
امام حسن علیه السلام در خلقت و سیرت و شرافت شبیه ترین مردم به رسول خدا بود
الإرشاد، ج 2، ص 5.
.
.
امام حسن علیه السلام: أحسِن جِوارَ مَن جاوَرَکَ تَکُن مُسلِماً
با همسایه ات به نیکی همسایگی کن تا مسلمان باشی
بحار الأنوار، ج 78، ص 112.
.
.
امام حسن علیه السلام: القَریبُ مَن قَرَّبَتهُ المَوَدَّةُ وان بَعُدَ نَسَبُهُ
خویشاوند کسی است که دوستی سبب خویشاوندی او است، اگرچه نسبش دور باشد
تحف العقول، ص 168.
.
.
امام حسن علیه السلام: مَنِ اتَّکَلَ عَلی حُسنِ الاِختیارِ مِنَ الله لَهُ لَم یَتَمَنَّ أنَّهُ فی غَیرِ الحالِ الَّتِی اخْتارَهَا الله
هر که به حُسن اختیار خدا برای او اعتماد کند، آرزو نمی کند که در حالتی جز آنچه خدا برایش اختیار کرده است، باشد
تحف العقول، ص 169.
.
.
امام حسن علیه السلام: لایَغُشُّ العاقِلُ مَنِ استَنصَحَهُ
خردمند به کسی که از او نصیحت می خواهد، خیانت نمی کند
تحف العقول، ص 120.
.
.
امام حسن علیه السلام: عَلَیکم بِالفِکرِ، فَإنَّهُ حَیاةُ قَلبِ البَصیرِ ومَفاتیحُ أبوابِ الحِکمَةِ
بر شما باد به تفکّر، که تفکّر مایه حیات قلب شخص بصیر و کلید درِ حکمت است
إعلام الدین، ص 297.
.
.
امام حسن علیه السلام: لامُرُوَّةَ لِمَن لاهِمَّةَ لَهُ
بی همّت را مردانگی نباشد
بحار الأنوار، ج 74، ص 417.
.
.
امام حسن علیه السلام: تَمامُ الصَّنِیَعةِ خَیرٌ مِن ابتِدائِها
تمام کردن احسان از آغاز کردن آن بهتر است
بحار الأنوار، ج 78، ص 111.
.
.
امام حسن علیه السلام: ما تَشاوَرَ قَومٌ إلّا هُدُوا إلی رُشدِهِم
هیچ گروهی با هم مشورت نکردند، مگر آن که به راه پیشرفت خود رهنمون شدند
تحف العقول، ص 233.
.
.
امام حسن علیه السلام: اَلإخاءُ الوَفاءُ فِی الشِّدَّةِ وَ الرَّخاءِ
نشانه برادری، وفاداری در سختی و آسایش است
بحار الأنوار، ج 78، ص 114.
.
.
امام حسن علیه السلام: مَن عَدَّدَ نِعَمَهُ، مَحَقَ کَرَمَهُ
هر کس احسان های خود را برشمرد، بخشندگی خود را تباه کرده است
بحار الأنوار، ج 74، ص 417.
.
.
امام حسن علیه السلام: اَلمَعروفُ مالَم یَتَقَدَّمهُ مَطَلٌ و لَم یَتبَعهُ مَنٌّ
احسان آن است که تأخیری در پیش و منّتی در پس نداشته باشد
بحار الأنوار، ج 78، ص 115.
.
.
امام حسن علیه السلام: إذا سَمِعتَ أحَداً یَتَناوَلُ أعراضَ النّاسِ فَاجتَهِد أن لایَعرِفَکَ
هر گاه شنیدی شخصی آبروی مردم را می ریزد، بکوش تا تو را نشناسد
بحار الأنوار، ج 74، ص 198.
.
.
.
.
مناسبت 02: حرکت مسلم ابن عقیل(ع) از مکه به سوی کوفه (60 ق)
اعزام حضرت مسلم(ع) از سوی امام حسین(ع) به جانب کوفه پس از نامه های پی در پی و دسته جمعی کوفیان به امام حسین(ع) و دعوت از آن حضرت جهت برپا نمودن حکومت اسلامی و مبارزه با یزید بن معاویه بود. مردم کوفه گرچه در ابتدا استقبال شایانی از مسلم بن عقیل(ع) به عمل آوردند ولیکن با تطمیع و تهدید حکومت عبیدالله بن زیاد، سرانجام نماینده ی امام را تنها گذاشته و پس از مدتی حضرت مسلم بن عقیل به دست ابن زیاد به شهادت رسید.
.
.
مناسبت 03: ولادت “شیخ طوسی” دانشمند بزرگ اسلام و مؤسس حوزه ی علمیه ی نجف(385 ق)
محمدبن حسن طوسی معروف به شیخ طوسی در 23 سالگی برای کسب علوم روز راهی بغداد گردید و در حوزه ی درس شیخ مفید و سید مرتضی جای گرفت. پس از رحلت سید مرتضی در سال 436 ق، شیخ طوسی پیشوای مذهب تشیُّع گردید و دوازده سال بعد از سید مرتضی، در بغداد زعامت شیعیان را برعهده گرفت. حلقه ی درسی شیخ طوسی پذیرای صدها عالم فاضل شیعه و سنی بود و دانشوران بزرگی در حلقه ی درس او پرورش یافتند. آثار مکتوب شیخ طوسی، جزو مهم ترین و معتبرترین کتب شیعه می باشند که کتب “تهذیب” و “استبصارِ” ایشان از ارکان حدیث شیعه هستند. شیخ طوسی را تدوین کننده ی اساسنامه ی مکتب تشیع در فرهنگ و تمدن اسلامی می شناسند. شیخ طوسی در اواسط قرن پنجم هجری، حوزه ی عظیم نجف اشرف را بنیان نهاد و اولین دانشگاه شیعه را تاسیس کرد. سرانجام این عالم نامدار پس از عمری تلاش و خدمت، در محرم سال 460 ق در 76 سالگی به لقای معبود شتافت و در منزل مسکونی اش در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
.
.
مناسبت 04: شهادت “زین الدین بن علی بن احمد” معروف به “شهید ثانی” فقیه نامور شیعه(965 ق)
زین الدین بن علی بن احمد معروف به شهید ثانی در سال 911 قمری دیده به جهان گشود. او پس از مدتی علاوه بر فقه شیعه، نسبت به فقه سایر مذاهب اسلامی نیز تبحر یافت. شهید ثانی به شهرهای مختلفی در شام، فلسطین، لبنان، مصر و آسیای صغیر سفر کرد و تشنگان علم و معرفت را مستفیض نمود. معاندین که تحمل این عالم فرزانه را نداشتند، طرح قتلش را ریخته و ناجوانمردانه او را در 54 سالگی به شهادت رساندند. از شهید ثانی آثار فراوان و متنوعی بر جای مانده است که “شرح لُمْعِه”، “غایةُالمُراد”، “مسالِکُ الافهام” و “روضُ الجنان” از جمله ی آن هاست.
.
.
.
.
مناسبت 05: هفته ی کمک به محرومان و مستضعفان(15 تا 21 رمضان)
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
.
.
✔️ روز16
.
.
مناسبت 01: آغاز جنگ “قادسیه” میان سپاه اسلام و ایران(14 ق)
در ادامه ی جنگ های صدر اسلام، خلیفه ی دوم، سعد بن ابی وقاص را مأمور فتح ایران کرد و از جانب یزدگرد سوم پادشاه ساسانیان، رستم پسر فرخ زاد به فرماندهی قوای ایران تعیین شد. پس از مذاکرات اولیه و پیشنهاد قبول جزیه یا اسلام آوردن، سپاه ایران جنگ را برگزید و اسلام را نپذیرفت. سرانجام جنگ بین دو طرف در ناحیه ی قادسیه در عراق درگرفت و پس از چندین شبانه روز، سستی بر سپاه ایران چیره گشت و نیروهای ساسانی شکست خوردند. فتح قادسیه و رسیدن اعراب به ساحل غربی دجله مقابل ایوان مداین، سقوط پایتخت و انقراض دولت با عظمت ساسانی را قطعی نمود.
.
.
.
.
مناسبت 02: وفات “ابن زَمْلَکانی” فقیه و محدث مسلمان(727 ق)
ابوالمعالی کمال الدین محمد بن علی بن عبدالواحد انصاری معروف به ابن زَمْلَکانی در سال 667 ق در حوالی دمشق به دنیا آمد. وی علم و دانش را نزد اساتید و علما آموخت و به یادگیری علوم دینی و حدیث همت گماشت و بیست و چند ساله بود که اجازه ی صدور فتوا یافت. ابن زَمْلَکانی در کنار مشاغلی چون قضاوت، به تعلیم و تعلّم نیز ادامه داد و در بسیاری از مدارس دمشق به تدریس مشغول شد. گویند، وی فردی خیال پرداز بود و مبانی فکری خود را بر تخیّلات استوار می ساخت و حتی بر اساس آن ها عمل می کرد. از اینرو در رنج و ناراحتی به سر می برد، زیرا برخی با او دشمنی می کردند و حسادت می ورزیدند. از جمله آثار این فقیه، محدث و ادیب مشهور دمشقی می توان به کتاب البُرهان الکاشِف عن اعجازِ القرآن، مولدُ النَّبی و … اشاره کرد. ابن زَمْلَکانی در اواخر عمر قرار بود تا از طرف سلطان مصر به قاضی القضاتی دمشق منصوب شود که در راه بیمار شد و در شصت سالگی بدرود حیات گفت. جنازه ی وی را به قاهره برده و در نزدیکی قبر شافعی به خاک سپردند.
.
.
.
.
مناسبت 03: درگذشت دانشمند و مورخ بزرگ اسلامی “ابوالعباس مِقْریزی” در مصر(845 ق)
ابوالعباس احمد بن علی بن عبدالقادر بعلبکی مصری ملقب به تقی الدین و مشهور به مِقریزی از مشاهیر مورخین عرب در سال 766 ق در قاهره به دنیا آمد. او در آغاز حنفی مذهب بود و در آخر به شافعی گرایید. مِقریزی چندی قضاوت در قاهره را به عهده داشت و پس از اقامتی ده ساله در دمشق به قاهره بازگشت و انزوا گزید. وی عزت را در عُزلت می دید و بدون ضرورت با کسی تردد و مراوده نمی کرد. آوازه ی مقریزی، عالم گیر و ضرب المثل بود. مِقریزی آثار بسیاری دارد که به دویست مجلد می رسد. تاریخ مصر، مشاهیر مصر، دُرَرُالعُقودُ الفریده و المواعظ از آن جمله اند. مقریزی در 79 سالگی در مصر وفات یافت و در قاهره مدفون شد.
.
.
.
.
مناسبت 04: ارتحال عالم فرزانه “شیخ محمدرضا مظفر” اندیشمند بزرگ و اصلاح گر مسلمان(1383 ق)
آیت الله شیخ محمدرضا مظفر در شعبان 1322 ق در نجف زاده شد. پس از فراگیری مقدمات و سطوح، در حلقه ی درس میرزای نایینی، آقاضیاء عراقی، سیدعلی قاضی طباطبایی و … حاضر گشت و پس از سالیانی به اجتهاد دست یافت. برنامه ها و فعالیت های اصلاحی آیت الله مظفر، نام او را در زمره ی یکی از احیاگران عصر حاضر در تاریخ کهن حوزه ی نجف جاودان ساخت. تأسیس جمعیت مُنَتدی النَّشر، دانشکده ی مُنتَدی، مدارس مُنتَدی و تدوین کتاب های درسی از جمله ی این فعالیت ها می باشد. هم چنین آیت الله مظفر، استادی متبحر و نویسنده ای توانا بود که ده ها اثر علمی از خود به یادگار گذاشته است. این عالم بزرگوار سرانجام پس از 62 سال زندگی پر برکت دعوت حق را لبیک گفت و در مقبره ی خانوادگی واقع در جاده ی کوفه به خاک سپرده شد.
.
.
.
.
✔️ روز 17
.
.
مناسبت 01: معراج پیامبر اسلام(ص)(سال دوازدهم بعثت)
بنا به روایتی، پیامبر گرامی اسلام، در شب هفدهم ماه رمضان سال دوازدهم بعثت به امر خداوند از مکه به بیت المقدس سیر کرد و به آسمان ها عروج نمود. در اولین آیه از سوره ی اسراء، این معجزه ی بزرگ، توصیف شده است. با توجه به این آیه و سخنان حضرت محمد(ص)، ایشان در معراج با بسیاری از اسرار الهی، رموز جهان آفرینش و سرنوشت انسان ها در جهان دیگر آشنا شد. مرکب پیامبر در این سفر آسمانی بُراق نام داشت و جبرییل، فرشته ی بزرگ خداوند، با آن حضرت همسفر بود و دیدنی های عالم بالا و ملکوت و فرشتگان آسمان و بهشت و جهنم را به پیامبر نشان داد. این حادثه از معجزات بزرگ پیامبر گرامی اسلام به شمار می رود و حاکی از جایگاه رفیع ایشان است.
.
.
.
.
مناسبت 02: وقوع غزوه ی “بدر” اولین جنگ بین اسلام و کفر به فرماندهی پیامبر اکرم(ص)(2 ق)
بدر، نام چاهی است که در اطراف آن، نبرد میان مسلمانان و مشرکان شعله ور گردید و پس از پایان نبرد، کشته های مشرکین در آن افکنده شدند. دراین غزوه که نخستین مقابله ی سپاه اسلام با کفر و نبرد اهل توحید با اهل شرک بود، مشرکان و کفار در آن، از جنبه ی ساز و برگ نظامی و اسلحه و مهمات بر مسلمانان برتری داشتند و نفرات آنان سه برابر سپاه اسلام بود. سردارانی چون امیرالمؤمنین علی(ع)، حمزة بن عبدالمطلب و عبیدة بن الحارث بن عبدالمطلب(ع) در این جنگ حضور یافته و هفت نفر از سران لشکر کفر مانند: ابوجهل، ولید، شَیبَه و عُتَبه را به همراه ده ها تن دیگر از مشرکان به هلاکت رساندند. مسلمانان همچنین، هفتاد نفر از کفار قریش را به اسارت درآوردند. اصحاب رسول خدا(ص)، 317 نفر به تعداد اصحاب طالوت بودند ولیکن معروف است که تعداد اصحاب آن حضرت، 313 نفر بوده است.
.
.
.
.
مناسبت 03: درگذشت “عایشه” بنت ابوبکر همسر پیامبر اسلام(ص)(58 ق)
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
مناسبت 04: شرفیابی “حسن بن مثله جمکرانی” در عالم رویا به محضر “امام زمان”(عج) و مأموریت یافتن او در ساخت مسجد جمکران(393 ق)
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
مناسبت 05: رحلت “حاج میرزا محمد هاشم خوانساری” عالم بزرگ شیعه(1318 ق)
میرزامحمدهاشم خوانساری، از بزرگان علمای امامیه ی اوایل قرن چهاردهم هجری می باشد. وی از محضر والد خود میرزا زین العابدین خوانساری و شیخ مرتضی انصاری استفاده کرد. این عالم بزرگ همچنین از اساتیدِ آیات عظام سیدمحمدکاظم یزدی و شیخ الشریعه ی اصفهانی به شمار می رود. الاستِصْحاب، اصول آل الرَّسول، اصول الدّین و الحَجّ از آثار اوست. میرزا محمد هاشم خوانساری در نجف اشرف وفات یافت و در وادی السلامِ آن شهر مدفون شد.
.
.
.
.
✔️ روز 18
.
.
مناسبت 01: نخستین #شب_قدر
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
آیات و #احادیث متناسب:
.
.
پیامبرصلی الله علیه وآله: مَن أحیی لَیلَةَ القَدرِ حُوِّلَ عَنهُ العَذابُ إلَی السَّنَةِ القابِلَةِ
هر کس شب قدر را احیا بدارد، تا سال آینده عذاب از او بر داشته می شود
اقبال الأعمال، ج 1، ص 345.
.
.
پیامبرصلی الله علیه وآله: مَن قامَ لَیلَةَ القَدرِ إیماناً وَ احتِساباً، غُفِرلَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ
هر که از روی ایمان و برای رسیدن به ثواب الهی، شب قدر را به عبادت بگذراند، گناهان گذشته اش آمرزیده می شود
فضائل الأشهر الثلاثه، ص 136.
.
.
امام صادق علیه السلام: قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَیلَةُ القَدرِ
قلب ماه رمضان، شب قدر است
بحار الأنوار، ج 58، ص 376.
.
.
امام صادق علیه السلام: مَن عَرَفَ فاطِمَةَ حَقَّ مَعرِفَتِها فَقَد أدرَکَ لَیلَةَ القَدرِ
هر که فاطمه را، آن گونه که سزاوار است، بشناسد، بی تردید شب قدر را درک کرده است
بحار الأنوار، ج 43، ص 65.
.
.
.
.
امام صادق علیه السلام: التَّقدیرُ فی لَیلَةِ تِسعَ عَشرَةَ و الإبرامُ فی لَیلَةِ إحدی و عِشرینَ و الإمضاءُ فی لَیلَةِ ثلاثَ و عِشرینَ
مقدّرات در شب نوزدهم تعیین، در شب بیست و یکم تأیید و در شب بیست و سوم ماه [رمضان] امضا می شود
الکافی، ج 4، ص 159.
.
.
مناسبت 02: نزول کتاب مقدس زبور بر حضرت داود(ع)
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
مناسبت 03: وفات بانو “بدریه” ملقب به “ام کلثوم” دختر “ملاصدرا” از زنان فاضل و ادیب(1090 ق)
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
مناسبت 04: درگذشت آیت الله سیدمصطفی کاشانی(1337 ق)
آیت الله سیدمصطفی کاشانی فرزند حاج سیدحسین، در کاشان دیده به جهان گشود و در اصفهان و نجف اشرف به مدارج علمی و مرجعیت شیعیان دست یافت. وی از اکابر قرن چهاردهم هجری است که سال ها در تهران عهده دار ریاست علمیه و دارای مرجعیت عمومی بود. تمامی اوقات آیت الله کاشانی در تأیید دین مبین اسلام و دادرسی مسلمین و اِعمال وظایف امر به معروف و نهی ازمنکر و اعلای کلمه حق و انجام وظایف علمی از قبیل تدریس و تالیف صرف گردید. او علوم مختلف را ابتدا نزد پدر خود آموخت و پس از وفات وی به اصفهان رفت. سپس به نجف اشرف مهاجرت نمود و در آن جا، حوزه ی درس او، مرجع استفاده ی افاضل گردید. این عالم فرزانه علاوه بر علم، در محاسن اخلاق بی نظیر و دارای قریحه ی شعری بود و دیوانی در مناقب و مراثی حضرات معصومین دارد. همچنین کتبی از قبیل تفسیر مختصر قرآن مجید، حاشیه ی ارشاد علامه، حاشیه ی شرایع و قاعده ی لاضرر و … از ایشان برجای مانده است. ایشان در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان 1337 ق در کاظمین وفات یافت و در جوار حضرت امام موسی بن جعفر(ع) مدفون شد.
.
.
مناسبت 05: درخواست حکومت جمهوری توسط نهضت جنگل(1338 ق)
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
.
.
✔️ روز19
.
.
مناسبت 01: ضربت خوردن امام علی(ع) به دست “عبدالرحمن ابن ملجم مرادی” (40 ق)
پس از جنگ نهروان میان امام علی(ع) و خوارج، سه تن از آنان در خانه ی کعبه برای قتل معاویه، عمروعاص و امام علی(ع) هم پیمان شدند که در شب نوزدهم رمضان،مبادرت به آن کار نمایند. عبدالرحمن بن ملجم مرادی که از یاران سابق امام علی(ع) بود، در این شب، ضربتی را بر فرق مبارک امام وارد می سازد و اثر زخم و زهر شمشیر، امام را ناتوان ساخته و در 21 رمضان به شهادت می رساند.
.
.
مناسبت 02: وفات “غیاث الدین جمشید کاشانی” منجم و ریاضی دان(832 ق)
غیاث الدین جمشید پسر مسعودبن محمودبن محمد طبیب در حدود سال 790 ق به دنیا آمد. وی طلبه ی رصدخانه مراغه به شمار می رفت که به دست خواجه نصیرالدین طوسی دایر شده بود. غیاث الدین کاشانی در کاشان نیز سه خسوف رصد کرد. سپس به خاطر توجه شاهان مغول که به نجوم علاقه داشتند ترک دیار نمود و نزد آلغ بیک مغول به سمرقند رفت. وی در سال 818 ق ابزار رصد تازه ای به نام “طبق المناطق” اختراع کرد و کتابی به نام نزهةالحدائق نوشت و آن را جام جم نامید. در سمرقند طرح و نقشه ی رصدخانه ی سمرقند را فراهم آورد. غیاث الدین از دست همکاران حسد پیشه، خون دل ها خورد تا مرگش رسید. “زیج خاقانی”، “زیج تسهیلات”، “سُلَمُّ السَّماء” (در حل اشکالی که برای پیشینیان در ابعاد و اجرام رخ داده است)، “مُحیطیّه” در باب استخراج نسبت مابین محیط دایره و قطر که امروزه آن را با “پی” یونانی می نویسند. رساله “وَتْر و جیب”، هم چنین تفسیر القرآن و کتب دیگر، از جمله تالیفات این ریاضی دان ایرانی می باشند. او اولین ریاضی دانی است که کسرهای اعشاری را وضع کرد.
.
.
.
.
✔️ روز20
.
.
مناسبت 01: دومین شب قدر
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
مناسبت 02: فتح مکه ی معظمه توسط سپاهیان اسلام به فرماندهی پیامبر اسلام بنا به روایتی(8ق)
به دنبال نقض پیمان صلح حدیبیه توسط کفار قریش – که در سال ششم هجری میان پیامبر و قبیله ی قریش امضاء شده بود – سپاه ده هزار نفری اسلام به فرماندهی حضرت محمد(ص) شهر مکه را فتح کرد. پیامبر اسلام(ص) پس از فتح مکه، اهالی آن را امان دادند، در حالی که آن ها در مقابل گسترش اسلام مقاومت کرده و پیامبر اکرم و بسیاری از مسلمانان را آزار و شکنجه داده بودند. این رفتار محبت آمیز پیامبر، باعث شد تا قبیله ی قریش به اسلام ایمان آورد. بدین ترتیب، مکه بدون هیچ گونه درگیری و خونریزی فتح شد. سپس حضرت محمد(ص) گروهی را به اطراف مکه فرستاد تا بتخانه ها را ویران کنندو خود نیز به همراه امام علی(ع) بت های داخلِ خانه ی کعبه را درهم شکستند. فتح مکه را در دوم ماه رمضان سال هشتم هجری نیز گفته اند.
.
.
مناسبت 03: وفات “ابن شجری بغدادی” ادیب و نحوی مسلمان(542 ق)
ابوالسّعادت هِبَةُ الله بن علی عَلَوی حَسَنی، نحوی، لغوی، ادیب و شاعر شیعی در سال 450 ق به دنیا آمد. نَسَبِ ابن شجری به امام حسن مجتبی(ع) می رسد و به همین سبب علوی حسنی نامیده شده است. وی از نوجوانی به فراگیری ادب، نحو، حدیث و علوم زمانه پرداخت و هرگز از دانش اندوزی نیاسود، چنان که در سن پیری نیز در درس بزرگان حاضر می شد، هرچند که او خود در فنون ادب، تجارب بسیار اندوخته و در بغداد، سروَرِ نحودانان گشته بود. ابن شَجَری مدت هفتاد سال به تدریس علم نحو اشتغال داشت و در این مدت طولانی، بسیاری از مشاهیر نحو و لغت از او دانش آموختند. از این عالم بزرگ، آثار فراوانی برجای مانده که از میان آن ها می توان به الاَمالی، الحماسه و منظومه ی ابن الشجری اشاره کرد. ابن شجری سرانجام در 92 سالگی در بغداد چشم از جهان فرو بَست و در کَرْخ که محله ی شیعه نشین بغداد بود به خاک سپرده شد.
.
.
مناسبت 04: درگذشت “یاقوت حِمَوی” جغرافی دان شهیر اسلام(626 ق)
عبدالله یاقوت بن عبدالله رومی معروف به یاقوت حِمَوی از ادبای شهیر قرن هفتم هجری در سال 539 ق در بغداد به دنیا آمد. او سفرهای بسیار کرد و ضمن این سفرها به مطالعه نیز می پرداخت، تا این که در جریان حمله ی چنگیز خان مغول به ماوراءالنهر، او به موصل و سپس به حلب در سوریه گریخت و سرانجام در همان شهر نیز درگذشت. از آثار برجسته و ماندنی این ادیب می توان به مُعْجَمُ البُلدان و مُعْجَمُ الاُدَبا اشاره کرد.
.
.
مناسبت 05: درگذشت “ابن ساعی بغدادی” ادیب و مورخ مسلمان(674 ق)
شیخ تاجُ الدین ابوطالب علی بن اَنجُب بن عثمان بغدادی مشهور به ابن ساعی در سال 593 ق در بغداد به دنیا آمد. او در آغاز، علوم متداول زمان را نزد اساتید فن آموخت و از بزرگان علم و دانش گردید. ابن ساعی سال ها کتابدار مدرسه ی نظامیه ی بغداد بود و پس از سقوط بغداد توسط مغولان، از سوی خواجه نصیرالدین طوسی، برای نظارت بر کتابخانه های بغداد منصوب شد. در روزگاری که باید آن را دوره ی رواج تاریخ نویسی به شمار آورد، ابن ساعی از نویسندگان بسیار پرکار آن زمان به شمار می رفت که از این راه ظاهراً مال فراوانی به دست آورد. از ابن ساعی آثار متعددی به جای مانده که ویژگی آنها، توجه مؤلف به تاریخ حاکمان عباسی است، به طوری که برخی از آثار او از منابع مهم این دوره و منبع اصلی نویسندگان پس از وی بوده است. کتاب اخبارُ الخُلَفاء که به تاریخ ابن ساعی نیز مشهوراست از جمله آثار این مورخ مسلمان می باشد. هم چنین اَخبارُالاُدَبا در 5 جلد، اَخبار الحَلاّج و اخبارُ قضاة بغداد از اوست. ابن ساعی سرانجام در 81 سالگی در بغداد درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد.
.
.
.
.
✔️ روز21
.
.
مناسبت 01: وفات “موسی بن عمران” و “یوشع بن نوح(ع)” دو پیامبر بزرگ الهی
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
مناسبت 02: عروج عیسی بن مریم(ع) بر آسمان ها
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
مناسبت 03: شهادت مظلومانه ی حضرت امیرالمؤمنین امام علی(ع) در کوفه(40 ق)
پس از ضربت خوردن امام علی(ع) در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان توسط ابن ملجم مرادی از بازماندگان خوارج نهروان، درمانِ آن زخم تاثیری نبخشید و نوید پیامبر به امام به این که محاسن سفید حضرت به خون سرش رنگین می گردد، تحقق یافت. شهادت آن امام پس از سی سال امامت و چهار سال و نه ماه خلافت صورت گرفت. بدن مطهرامام علی(ع) را شبانه در محلی به نام نجف دفن کردند و این مکان، تا نزدیک به یکصد و پنجاه سال، از عموم مخفی بود و تنها برخی از شیعیان خاص از محل دفن امام آگاهی داشتند. امام علی(ع) در طول حیات پربرکت خویش در جنگ های صدر اسلام شرکت کرد و بزرگان مشرک عرب را به خاک مذلت کشاند. آن حضرت پس از رحلت پیامبر اسلام به خاطر مصالح مسلمانان به مدت بیست و پنج سال خانه نشینی گزید و سکوت اختیار کرد. با قتل سومین خلیفه، مردم، امام را به خلافت برگزیده و در آن دوران پرآشوب نیز سه جنگ جمل، صفین و نهروان از جانب ناکثین (پیمان شکنان) قاسطین (معاویه و مردم شام) و مارقین (خوارج و خارج شدگان از دین) بر امام علی(ع) تحمیل شد. فضایل امام علی(ع) فوق آن است که در این مختصر بگُنجَد و در اینجا تنها به دو سخن درباره ی آن حضرت بسنده می کنیم. ناظم نیشابوری درباره ی آن امام بزرگ گفته است که: علی بن ابی طالب، بر گوینده و نویسنده، محنتی گران و باری سنگین است که اگر بخواهد حقش را ادا کند به کفر و گزافه گویی دچار گردد و اگر کوتاه آید، خیانت و جفا نموده باشد و حدّ وسط در فضایل او آن قدر دقیق و باریک است که جز یک اندیشمند ماهر و حاذق از عهده اش نیز برنیاید. هم چنین ابن ابی الحدید معتزلی، شارح نهج البلاغه گوید: فضایل علی(ع) در آن حد از عظمت است که نویسنده و گوینده در برابر آن، خود را ضعیف و زبون و شرمسار می بیند که درصدد تفصیل آن برآید. دشمنان هرچه کوشیدند که نور عظمتش را فرو نشاند، فضایل آن حضرت بیشتر شایع گشت.
.
.
آیات و #احادیث متناسب:
امام علی علیه السلام: وَالله لاَبنُ أبی طالِبٍ آنَسُ بِالمَوتِ مِنَ الطِّفلِ بِثَدی اُمِّهِ
به خدا سوگند که پسر ابوطالب با مرگ مأنوس تر است تا کودک به پستان مادرش
نهج البلاغه، خطبه 5.
.
.
امام حسن علیه السلام: لَقَد فارَقَکُم رَجُلٌ بِالأمسِ لم یَسبِقهُ الأوَّلونَ و لایُدرِکُهُ الآخِرونَ
دیروز مردی شما را ترک کرد که پیشینیان بر او پیشی نگرفتند و پسینیان به او نمی رسند
إحقاق الحق، ج 11، ص 183.
.
.
امام علی علیه السلام: لاتَعزِم عَلی مالَم تَستَبِنِ الرُّشدُ فِیهِ
تصمیم به انجام دادن کاری که درستی آن برایت روشن نیست مگیر
میزان الحکمه، ح 12922.
.
.
امام علی علیه السلام: سَلامَةُ الدّینِ وَالدُّنیا فی مُداراةِ النّاسِ
سلامتی دین و دنیا در مدارا کردن با مردم است
غررالحکم و دررالکم، ح 5610.
.
.
امام علی علیه السلام: الفِکرُ فِی الخَیرِ یَدعُو إلَی العَمَلِ بِهِ
اندیشیدن به خوبی ها آدمی را به انجام دادن آنها بر می انگیزد
میزان الحکمه، ح 16179.
.
.
امام علی علیه السلام: دَعِ المُماراةَ و مُجاراةَ مَن لاعَقلَ لَهُ و لاعِلمَ
ستیز و بگو مگوی با بی خردِ بی دانش را واگذار
الأمالی، طوسی، ص 8.
.
.
امام علی علیه السلام: أجمِلُوا فِی الخِطابِ تَسمَعُوا جَمیلَ الجَوابِ
با مردم زیبا سخن بگویید تا پاسخ زیبا بشنوید
غررالحکم و دررالکلم، ح 2568.
.
.
امام علی علیه السلام: حُسنُ الظَّنِّ یُخَفِّفُ الهَمَّ و یُنجی مِن تَقَلُّدِ الإثمِ
خوش بینی، اندوه را می کاهد و از افتادن در بند گناه می رهاند
غررالحکم و دررالکلم، ح 4823.
.
.
امام علی علیه السلام: إقبَل عُذرَ أخیکَ و إنْ لَم یَکُن لَهُ عُذرٌ، فَالْتَمِس لَهُ عُذراً
عذر برادرت را بپذیر و اگر عذری نداشت، عذری برایش بتراش
بحار الأنوار، ج 74، ص 165.
.
.
امام علی علیه السلام: سَیِّئَةٌ تَسوؤُکَ خَیرٌ عِندَ الله مِن حَسَنَةٍ تُعجِبُکَ
گناهی که اندوهگین ات کند، نزد خدا بهتر است از کار نیکی که به خودپسندی گرفتارت سازد
نهج البلاغه، حکمت 46.
.
.
امام علی علیه السلام: إرحَم مَن دُونَکَ، یَرحَمْکَ مَن فَوقَکَ
به فرودست خود رحم کن، تا فرادستت بر تو رحم آورد
غررالحکم و دررالکلم، ح 2422.
.
.
امام علی علیه السلام: إنَّ الحَقَّ لایُعرَفُ بِالرِّجالِ إعرِفِ الحَقَّ تَعرِف أهلَهُ
حق با شخصیّت ها شناخته نمی شود؛ حقّ را بشناس تا اهل آن را بشناسی
روضة الواعظین، ص 31.
.
.
امام علی علیه السلام: شِرارُکُم المَشّاؤونَ بِالنَّمیمَةِ، المُفَرِّقُونَ بَینَ الأحِبَّةِ
بدترین شما سخن چینان و تفرقه اندازان میان دوستان اند
الکافی، ج 2، ص 369.
.
.
امام علی علیه السلام: ما عُمِرَ مَجلِسٌ بِالغِیبَةِ إلاّخَرِبَ مِنَ الدِّینِ
مجلسی که با غیبت آباد شود، دین در آن تباه می شود
بحار الأنوار، ج 75، ص 259.
.
.
مناسبت 04: درگذشت عالم ربانی سید ماجد حسینی(1028 ق)
سید ابوعلی ماجد بن هاشم بن علی حسینی بحرانی از علمای بزرگ شیعه در قرن یازدهم هجری است. وی عالمی عامل و فاضلی کامل و محقق، فقیه، محدث، ادیب و شاعر و اولین منتشر کننده ی حدیث در شیراز بود. سید ماجد، پس از فراگیری مقدمات علوم به حجاز و عراق هجرت نمود و سپس مقیم شیراز شد. وی در شیراز به تدریس و فتوا پرداخت و شیخ الاسلام شیراز گردید. طلاب علوم دینی از اطراف و اکناف به دور او گرد آمده و از حوزه ی درسش بهره مند می شدند. ملامحسن فیض کاشانی و شیخ سلیمان ماحوزی از شاگردان او بوده و شیخ بهایی با وی دوستی داشته است. مهم ترین کتاب سیدماجد، سَلاسِلُ الحَدید می باشد و نیز مُقَدَّمَةُ الواجب و یوسفیّه نیز از اوست. سید ماجد در شیراز بدرود حیات گفت ودر حرم حضرت شاه چراغ(ع) مدفون گردید.
.
.
مناسبت 05: رحلت محدث بزرگ شیعه “شیخ حر عاملی” (1104 ق)
محدث بزرگ عالم تشیع، محمد بن حسن بن علی معروف به “شیخ حرّ عاملی” در هشتم رجب سال 1033 ق در روستای “مشغره” از توابع جبل عامل لبنان دیده به جهان گشود. وی تا چهل سالگی در محضر علمای لبنان و سوریه کسب فیض کرد و سپس به مدت 24 سال در مشهد مقدس به ترویج دین، تدریس، تالیف و قضاوت پرداخت. کتاب گرانسنگ “وسایل الشیعه” ثمره ی هجده سال تلاش پیگیر او در جمع آوری و تنظیم احادیث شیعه می باشد. او در این کتاب، احادیث احکام را به ترتیبِ ابواب فقه دسته بندی و تدوین کرده و بیانات کوتاهی در ضمن آن ها برای توضیح یا جمع بین روایات آورده است. از دیگر کتاب های شیخ، الجواهر السنیّه فی الاحادیث القُدسِیَّه و دیوان شعر عربی است.شیخ حر عاملی درعصر صفویان به ایران مهاجرت نمود و پس از وفات، در صحن مطهر امام رضا(ع) درمشهد مقدس مدفون شد.
.
.
.
.
✔️ روز22
.
.
مناسبت 01: سومین شب قدر
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
مناسبت 02: تصرف مجدد شهر آمل از سوی علویان طبرستان به فرماندهی “داعی کبیر”(255ق)
حسن بن زید علوی معروف به داعی کبیر نخستین سید علوی از نسل امام حسن مجتبی(ع) بود که در شمال ایران حکومت مستقل شیعی علویان را تشکیل داد و دست خلفای عباسی و عاملان منطقه ای آن ها را از طبرستان (شامل مازندران، گرگان و دو سوی سلسله جبال البرز در قسمت جنوبی مازندران) کوتاه کرد. خلیفه ی وقت عباسی با اعزام لشکری به فرماندهی دو سردار ترک، داعی کبیر را با شکست و اضمحلال مواجه ساخته و بخش های عظیمی از طبرستان را اشغال نمود. اما پس از مدتی، داعی کبیر با کمک دیلمیان مجدّداً بر طبرستان تسلط یافت و شهر آمل را در 22 رمضان سال 255 قمری در استیلای خویش قرار داد.
.
.
مناسبت 03: درگذشت “ابن ماجه” محدث بزرگ اهل سنت(273 ق)
ابوعبدالله محمد بن یزید بن ماجه ی قزوینی معروف به “ابن ماجه” از مشاهیر و بزرگان حدیث اهل سنت، در سال 209 ق در قزوین به دنیا آمد. ابن ماجه از پیشوایان علم حدیث محسوب می شود و در تمامی شعب آن دانا و منحصر به فرد می باشد. ابن ماجه برای تکمیل آن علم شریف به ری، مصر، عراق، شام، مکه، بغداد و کوفه مسافرت ها کرد و از بزرگان این رشته، استماع حدیث نبوی نمود. کتاب سُنَنِ ابن ماجه در حدیث را یکی از صحّاح سته ی اهل سنت می نامند و این کتاب بسیار معروف و مورد استناد شیعه و سنی است. وی در تاریخ و تفسیر نیز عالم و متبحر بوده و دارای تالیفاتی می باشد. تاریخ قزوین و تفسیر قرآن مجید نیز از آثار اوست. ابن ماجه در 64 سالگی درگذشت.
.
.
مناسبت 04: رحلت آیت الله “شیخ عبدالحسین تهرانی” مشهور به “شیخ العراقین” (1286 ق)
آیت الله حاج شیخ عبدالحسین تهرانی معروف به شیخ العراقین از علمای بزرگ ایران و دانشمندی فقیه و زاهدی پارسا بود که از درک و حافظه ای بسیار نیرومند بهره می بُرد. این عالم بزرگ که از شاگردان شیخ محمدحسن نجفی، صاحب کتاب جواهر، بود، در فقه، حدیث و تفسیر قرآن، استادی کم نظیر به شمار می رفت و مرجع افاضل بود. شیخ العراقین در حمایت از دین و رفع شُبهات مُلحدین، تلاش زیادی از خود نشان داد و در تعمیر حرم های مبارک ائمه ی معصومین در عراق، همّتی عالی ورزید. طلاکاری گنبد منور امام حسین(ع) و توسعه ی صحن شریف آن حضرت و نیز طلاکاری گنبد بارگاه ملکوتی عسکریّین (امام هادی و امام عسکری) در سامرا از آن جمله اند. از این عالم وارسته ترجمه ی کتاب نجم العِباد و کتابی در طبقات رُوات برجای مانده است. شیخ العراقین به جمع آوری کتب و آثار مذهبی علاقه ی بسیار داشت و وصیت کرد تا پس از مرگش، کتابخانه ی بزرگ و غنی او را وقف دانش پژوهان و اهل علم و مطالعه نمایند. این عالم بزرگوار در کاظمین درگذشت و بدن پاک وی را به کربلا منتقل کرده و در جوار بارگاه حسینی به خاک سپردند.
.
.
.
.
✔️ روز23
.
.
مناسبت 01: تولد “ابن طولون” فرمانروای مصر و شام(220 ق)
احمد بن طولون موسس سلسله ی طولونیان و فرمانروای مصر و شام بود. طولونیان، نخستین سلسله از سلاطین مصر بودند و شام را نیز به قلمرو حکومت خود افزودند. نسب طولونیان به غلامی به نام طولون می رسد که حاکم بخارا، او را به همراه هدایایی برای مامون، خلیفه ی عباسی فرستاده بود. احمد بن طولون، سلسله ی طولونیان را بنیان نهاد که طی سال های 254 تا 292 ق در مصر و شام حکومت کردند. ابن طولون را حافظ قرآن و مردی بخشنده، شجاع و متواضع دانسته اند که از ضعیفان و بینوایان حمایت می کرد و بر دشمنان سخت گیر و خونریز بود. او همچنین به آبادانی و احداث مراکز عام المنفعه در قلمرو حکومت خود اهتمام بسیار داشت. مشهورترین اثر او بیمارستانی است که در مصر احداث نمود.
.
.
مناسبت 02: پایان یافتن تدوین و تألیف برخی از کتب شیعی در شب 23 رمضان
کتاب ارزشمند فقهی “جواهر الکلام” در 40 جلد در 23 رمضان 1254 قمری، کتاب گرانسنگ منظومه ی ملاهادی سبزواری در 23 رمضان 1261 قمری و کتاب مهم تفسیر قرآن “المیزان” علامه طباطبایی در 20 جلد در 23 رمضان 1372 قمری، از جمله آثار مهم شیعی است که در این شب به پایان رسیده است.
.
.
.
.
✔️ روز24
.
.
مناسبت 01: آغاز دعوت “ابومسلم خراسانی” علیه حکومت بنی امیه(129 ق)
عبدالرحمن بن مسلم معروف به ابومسلم خراسانی، از مشاهیر رجال خراسان می باشد. وی به سبب دوستی که باخاندان عباسی داشته با ابراهیم بن محمد، از نوادگان عباس بن عبدالمطلب پیمان می بندد که برای او از مردم بیعت بگیرد و او را به خلافت برساند. ابومسلم با استفاده از نفوذ فراوانی که در بین مردم خراسان داشت، در سال 129 هجری، خراسان را به تسخیر درآورد و چون مروان حمار، آخرین خلیفه ی اموی، ابراهیم بن محمد را به قتل رساند، ابومسلم برادر ابراهیم به نام عبدالله سَفّاح رابه جانشینی وی برگزید و به شام حمله برد. در این نبرد، قوای خراسان بر نیروهای خلیفه ی اُمَوی پیروز شدند و خاندان ستمکار اموی را برانداختند. سرانجام در سال 132 مروان به قتل رسید و ابومسلم از این پس مردم را به بیعت با سَفّاح دعوت کرد و از این زمان خلافت خاندان عباسی که بیش از پانصد سال بر ممالک اسلامی به طول انجامید، آغاز شد. گویند که ابومسلم از این که دولت طاغوت را بر سرکار آورده بود پشیمان شد و بعدها توسط منصور دوانیقی دومین خلیفه ی عباسی در حدود سال های 137 الی 140 هجری در نزدیکی شهرمداین با مکر و حیله به قتل رسید.
.
.
مناسبت 02: درگذشت “قطب الدین شیرازی” پزشک، منجم و دانشمند بزرگ ایرانی(710 ق)
ابوالثّناء محمود بن مسعود بن مُصلح فارسی کازرونی اشعری شافعی معروف به قطب الدین شیرازی یکی از دانشمندان بزرگ قرن هشتم هجری و از شاگردان خواجه نصیرالدین طوسی، صدرالدین قونوی و کاتبی قزوینی بود. قطب الدین شیرازی، پزشک، ریاضی دان، فیزیک دان، منجّم و فیلسوف بزرگ ایرانی، اولین کسی بود که درباره ی رنگین کمان و چگونگی تشکیل آن تحقیق کرد و به تفسیری علمی درباره ی آن دست زد. وی همچنین علومی چون منطق، عرفان و هندسه رانزد دانشمندان مشهور آن زمان آموخت. او در فراگیری طب نیز بسیار کوشا بود و سال ها در بیمارستان شیراز به طبابت و مداوای بیماران مشغول بود. قطب الدین، کتب متعددی در طب، حکمت، ریاضی و نجوم نگاشته که از آن جمله می توان به شرح کلیات قانون ابن سینا در طب، اختیاراتُ المُظَفّری در هئیت، شرحُ الاَشراف، شرح حکمةُالاشراق، ترجمه ی تحریر اُقلیدس اثر خواجه نصیرالدین طوسی و نهایةُ الادراک فی درایةِ الافلاک در علم نجوم و ستاره شناسی، اشاره کرد. وفات قطب الدین شیرازی در 24 رمضان سال 710 یا 716 ق در 82 76 یا 86 سالگی در تبریز اتفاق افتاد و در همان شهر به خاک سپرده شد.
.
.
.
.
✔️ روز25
.
.
مناسبت 01: وفات “ابن عطیّه” مفسر و محدث مسلمان(541 ق)
ابومحمّد عبدالحق بن غالب بن عطیه، مفسر و محدث مشهور مسلمان، در آندلس و در خاندانی پرورش یافت که افراد آن همه از بزرگان علم و ادب به شمار می رفتند. اگرچه ابن عطیه، بیشتر به عنوان یک مفسر و محدث شهرت دارد، اما بسیاری از شرح حال نویسان، مهارت او را در فقه، اصول فقه و متون ادبی ستوده اند. مهم ترین اثر به جا مانده از ابن عطیه، کتابی در تفسیر قرآن است که شامل مقدمه ای است که در نوع خود از بهترین تالیفات علوم قرآنی محسوب می شود. اثر دیگر وی، البَرنامَج نام دارد.
.
.
مناسبت 02: تولد “امام فخر رازی” متکلم و فیلسوف شهیر اسلامی(544 ق)
ابوعبدالله محمد بن عمر بن حسین طبرستانی رازی معروف به امام رازی، فخر رازی و امام فخرالدین و شیخ الاسلام، از بزرگ ترین علمای شافعی مذهب، جامع علوم عقلی و نقلی و متبحّر در تاریخ، کلام، فقه، اصول، تفسیر، حکمت، ادبیات و ریاضی است. وی را به سبب شبهاتی که در مسایل گوناگون وارد می کرد “امام المُشَکَّکین” می نامند. کتاب های فخر رازی در زمان خودِ وی مورد اقبال مردم واقع شد و به صورت کتاب درسی درآمد. در حوزه ی درس امام رازی بیش از دو هزار تن دانشمند برای استفاده حاضر می شدند. حتی موقع سواری نیز نزدیک به سیصد نفر از فقها و شاگردان، برای استفاده در رکابش می رفتند. گویند که او به صراحت از اسماعیلیان بد می گفت اما با تهدید یکی از شاگردانش که اسماعیلی بود، از بدگویی نسبت به این گروه دست برداشت. از فخر رازی تالیفات بسیاری به جا مانده است از قبیل: اسرارُ النجوم، تفسیر کبیر، شرح اشارات ابن سینا و ده ها کتاب دیگر. امام فخر رازی در عید فطر سال 606 ق در 62 سالگی در هرات درگذشت و در همان شهر به خاک سپرده شد.
.
.
مناسبت 03: رحلت فقیه شیعه “بهاءالدین حسن اصفهانی” معروف به “فاضل هندی” (1137ق)
محمدبن حسن بن محمد اصفهانی ملقب به بهاءالدین و معروف به بهاء، تاج الفقها، فاضل اصفهانی و فاضل هندی از افاضل علمای اواخر حکومت صفوی،ف در سال 1062 ق به دنیا آمد. فاضل هندی در تمام علوم دینی اصلی و فرعی، یگانه ی روزگار و اعجوبه ی دهر بود به طوری که گویند قبل از 12 سالگی شروع به تالیف نمود. از جمله ی آثارش تفسیر القرآن، التَّمحیص و شرح الکافیه و کتاب مشهور کِشْفُ الِّلثام از کتب استدلالی فقه است. بهاءالدین را به سبب این که در اوایل زندگی به همراه پدر در هندوستان بوده است، فاضل هندی نیز گفته اند. وی در تخت فولاد اصفهان مدفون است.
.
.
مناسبت 04: مفقود شدن روحانی مبارز “امام موسی صدر” رهبر شیعیان لبنان در لیبی(1398 ق)
سیدموسی صدر در سال 1347 ق (1309 ش) در عصر حکومت رضاخان در قم به دنیا آمد. پدر وی آیت الله العظمی سیدصدرالدین صدر عالمی نامدار و از از مراجع ثلاث پس از آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی بود. در سال 1360 ق (1320ش) وارد حوزه ی علمیه ی قم گردید و پس از طی مقدمات و سطوح، در حلقه ی درس آیات عظام سید احمد خوانساری و حجت شرکت جست و همچنین از درس پدر خویش و نیز حضرت امام خمینی بهره بُرد. پس از فوت پدر راهی نجف اشرف گردید و در آن جا در زمره ی مجتهدان قرارگرفت. احساس وظیفه، او را به لبنان کشاند و رهبری مردمی را پس از علامه شرف الدین به عهده گرفت. امام موسی صدر، در آنجا خدمات فراوانی را به انجام رساند و قصد سر و سامان دادن به اوضاع مسلمانان، او را لحظه ای از تلاش غافل نمی کرد. سرانجام طی دعوتی رسمی راهی لیبی گردید و پس از یک هفته اقامت، در 25 رمضان 1398 ق در حالی که قصد مراجعت به لبنان را داشت به طور مشکوکی ناپدید گردید.
.
.
.
.
✔️ روز26
.
.
مناسبت 01: رحلت عالم بزرگ “آقاجمال خوانساری” (1125 ق)
جمال الدین محمد بن حسین خوانساری معروف به آقال جمال خوانساری، عالم، حکیم، متکلم، فقیه و اصولی، ملقب به جمال المحققین و محقق خوانساری در اواسط قرن یازدهم هجری به دنیا آمد. جمال الدین نزد پدر و نیز دایی خود، محقق سبزواری دانش آموخت و به مدارج عالی رسید. وی از هم عصران ملامیرزا شیروانی و علامه مجلسی و دیگر بزرگان و مرجع علمی و مذهبی دوران خود بود. اصول الدین فی الامامه واختیارات الایام از جمله تألیفات محقق خوانساری است. همچنین بر تهذیب الحدیث، شرایع، شرح اشارات، شرح لمعه، شفا و.. حاشیه زده است. این عالم بزرگ در تخت فولاد اصفهان مدفون است.
.
.
.
.
✔️ روز27
.
.
مناسبت 01: قیام زنگیان به رهبری “صاحِبُ الزَّنج” علیه عباسیان در جنوب عراق(255 ق)
علی بن محمد بن احمد بن عیسی بن زید بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب معروف به صاحب الزنج، از سادات علوی، در 27 رمضان سال 255 قمری قیام بزرگی را علیه عباسیان برپا نمود. بردگان و غلامان فراوانی که از جور صاحبان و امرای خویش به تنگ آمده بودند به گرد او تجمع نمودند و او را یاری کردند. وی که به بردگان وعده ی آزادی، رفاه و برخورداری از حقوق مناسب اجتماعی می داد، توانست هزاران تن را آماده ی قیام کند. سرانجام در سال 257 قمری، شهر بصره را به تصرف خویش درآورد و در اندک زمانی، قدرت او توسعه یافت. صاحب الزنج اقدام به بنای شهری به نام “مختاره” نمود و حصارها و باروهایی بر آن تعبیه کرد و به تبلیغ نظرات خویش و جنگ با عباسیان پرداخت. خلیفه معتمد و برادرش موفق عباسی چندین سال با او در حال نبرد بودند، که توفیقی برای آنان حاصل نشد تا این که پس از چهارده سال تسلط صاحب الزنج بر بصره، لشکریانش به حسادت، خودخواهی و تفرقه مبتلا شده و در جنگ با عباسیان کوتاه آمدند. سرانجام در دوم صفر سال 270 قمری با کشته شدن صاحب الزنج در جنگ با ابواحمد موفق عباسی، قیام زنگیان به نابودی گرایید.
.
.
مناسبت 02: تولد ابوبکر محمدبن علی حاتمی معروف به “ابن عربی” دانشمند بزرگ مسلمان(560 ق)
ابوبکر محمد حاتمی مشهور به محیی الدین بن عربی و ملقب به شیخِ اکبر در سال 560 ق در شهر مرسیه در اندلس به دنیا آمد. او در جوانی به ملاقات مشایخ صوفیه رفت و طریقت آنان را در پیش گرفت. وی در سی سالگی سفرهای بسیاری را آغاز کرد و به سراسر اندلس و مغرب رفت. سپس ازشهرهای بیت المقدس، مکه، بغداد، حَلَب و منطقه ی آسیای صغیر دیدار نمود و در دمشق اقامت گزید. ابن عربی در این سفرها به کسب دانش و معرفت و تدریس و نگارش کتاب مشغول شد و نزد بسیاری از بزرگان به علم آموزی پرداخت. ابن عربی از پراثرترین مؤلفان مسلمان است که حتی پرکارترین نویسندگان اسلام مثل ابن سینا و غزالی به پای او نمی رسند. موضوع اصلی رسالات وی تصوف و عرفان است ولی در عین حال، تمامی علوم دینی از قبیل حدیث، تفسیر، سیره، فقه، نجوم و … را دربرمی گیرد. کتب فُصوصُ الحِکَم، المَبادی و الغایات و الفُتوحات المکیّه از آن جمله اند. ابن عربی در سال 638 ق در 78 سالگی در دمشق مدفون گردید و در دامنه ی کوه قاسیون مدفون شد.
.
.
مناسبت 03: تولد “ابومنصور حسن بن زین الدین” محدث و رجالی بزرگ شیعه(959 ق)
ابومنصور جمال الدین شیخ حسن بن شیخ زین الدین، عالم عامل، فقیه، ادیب، محدث و رجالی عظیم الشأن، از بزرگان علمای امامیه در اوایل قرن یازدهم هجری می باشد. او از شاگردان فقیه شهیر، مقدس اردبیلی و ملاعبدالله یزدی و شهید ثانی (پدرش) بود. زین الدین دارای هوش و ذکاوتی فراوان و دقت نظر بالایی بود و تالیفات او در نهایت اتقان و متانت می باشد. الاجازات و معالم الاصول ازتالیفات این عالم بزرگ است. زین الدین را به سبب تألیف کتاب اخیر، صاحب معالم نیز می گویند. وفات ایشان در اول محرم سال 1011 ق در 52 سالگی روی داد.
.
.
مناسبت 04: رحلت “علامه محمدباقر مجلسی” صاحب کتاب شهیر “بِحارُالانوار” (1110 ق)
علامه محمدباقر مجلسی دانشمند بزرگ دوران صفوی، در سال 1037 ق در اصفهان به دنیا آمد. وی درس و بحث را از چهارسالگی نزد پدر عالمِ خود، علامه محمدتقی مجلسی آغاز کرد و بر اثر نبوغ و استعداد خارق العاده، در چهارده سالگی از ملاصدرا اجازه ی روایت گرفت. علامه شوشتری، میرزای جزایری، شیخ حُرِّ عاملی و ملامحسن فیض کاشانی از جمله اساتید ایشان بودند. وی در اندک زمانی بر صرف، نحو، معانی، بیان، لغت، ریاضی، تاریخ، فلسفه، حدیث، رجال، درایه، اصول، فقه و کلام احاطه ی کامل پیدا کرد و سرآمد همگان گردید. علامه مجلسی پس از رحلت پدر بزرگوار خود به تدریس پرداخت و تالیفات متعددی را به انجام رساند. جمع آوری احادیث و روایات اهل بیت(ع)، علامه مجلسی را به فکر تالیف کتاب گرانسنگ “بحارالانوار” انداخت و آن را در یکصد و ده جلد، تدوین کرد. تعداد تالیفات علامه را ششصد جلد ذکر کرده اند. وی سرانجام در 74 سالگی بدرود حیات گفت و در کنار پدر بزرگوار خویش، در کنار مسجد جامع اصفهان مدفون شد.
.
.
مناسبت 05: تأسیس بانک ملی ایران(1324 ق)
مناسبت مذکور دارای شرح نمی باشد
.
.
.
.
✔️ روز28
.
.
مناسبت 01: درگذشت “ابومعشر بلخی” محدث و منجم(272 ق)
ابومعشر جعفر بن محمد بن عمر بلخی، حکیم و منجم، در ابتدا در بغداد از محدثین بزرگ بود و با فلسفه و حکمت و علوم عقلی مخالفت می کرد ولی بعدها به این علوم متمایل گردید و به مدارج بالایی در آن ها دست یافت. ابومعشر در اثر همت عالی و تلاش خستگی ناپذیر خود، در تمامی شعب حکمت، خصوصاً ریاضیات، نجوم و هیئت دارای بصیرتی فوق العاده بود و استاد کل و سرآمد اهل فن به شمار می رفت. ابومعشر تالیفات متعددی در نجوم و ریاضی دارد از قبیل: اثبات علم النجوم، زیج الهَزارات، المَدخلُ الکبیر و … ابومعشر مشهورترین منجم مسلمان بود و اشتهار او تا قرن ها بعد نیز همچنان حفظ شد. بر اساس دیدگاه ابومعشر، همه ی معارف، منشأ الهی دارد و علم نجوم نیز از این قاعده مستثنی نیست. آثار ابومعشر از لحاظ در برداشتن بخش هایی از نوشته های کهن که اصل آن ها از بین رفته، قابل توجه است.
.
.
.
.
✔️ روز29
.
.
مناسبت 01: وقوع غزوه ی “حنین” به فرماندهی پیامبر بزرگ اسلام(ص)(8 ق)
پس از فتح مکه به دست مسلمانان، گروهی از قبایل اطراف مکه به منظور مقابله با لشکر اسلام متحد شدند. خبر اجتماع این قبایل به رسول خدا(ص) رسید و آن بزرگوار برای درهم شکستن مقاومت مشرکان، سپاهی تجهیز کرد و به سوی حنین حرکت فرمود. در این نبرد ابتدا مسلمین شکست خورده و روی به هزیمت نهادند، اما با تدبیر و تلاش رسول اکرم(ص) و یاران وفادارش همچون علی(ع)، بار دیگر فراریان برگشتند و طی نبردی سهمگین، دشمنان را شکست دادند. بعد از شکست دشمن، غنایم بسیار زیادی نصیب سپاه اسلام شد. پس از این پیروزی، سپاه اسلام برای تعقیب دشمنان به سوی طائف حرکت کرد.
.
.
مناسبت 02: تولد دانشمند کم نظیر و عالم بزرگوار شیعه “علامه حلّی” (648 ق)
ابومنصور حَسن بن سدید الدین یوسف بن زین الدین علی بن مطهّر حلی، ملقب به آیت الله، جمال الدین و فاضل و معروف به علامه و نیز علامَةُ الدَّهر، در شب 29 رمضان سال 648 ق از خاندانی پاک سرشت در شهر حله در عراق به دنیا آمد. پس از فراگیری مقدمات، به محضر عالمان بزرگواری همچون محقق حلی، خواجه نصیرالدین طوسی، کاتبی قزوینی و سید بن طاووس و … راه یافت و به مدارج عالی علمی رسید. وی پس از درگذشت محقق حلی، در حالی مرجعیت مسلمانان را به عهده گرفت که تنها 28 سال از عمر شریف او می گذشت و این امر حاکی از نبوغ و شخصیت والای اوست که در این سنین، تمام دانش ها و فضایل اخلاقی و کرامت های معنوی را کسب کرده و به مقام شامخ مرجعیت نایل گشته بود. مورخان، عصر علامه ی حلی را دوره ی توسعه ی فقه شیعه و پیشرفت دانش در سراسر جهان اسلام دانسته اند. زیرا وی اُلجایتو فرمانروای مغولی را به پذیرش مذهب تشیع تشویق کرد که این امر در رواج مذهب تشیع بسیار موثر بود. علامه حلی برای نشر علوم اسلامی، تلاش خستگی ناپذیری انجام داد. او نخستین فقیهی بود که ریاضیات را واردِ فقه نمود و فقه استدلالی را تکامل بخشید. کشفُ المَقال فی احوالِ الرِّجال، تبصِرَةُالمُتعَلِّمین، تَذکِرَةُالفُقهاء، الاَسرار و ده ها کتاب ارزشمند دیگر از آثار وی می باشد. علامه حلی در 21 محرم سال 726 ق در 78 سالگی بدرود حیات گفت و در نجف اشرف مدفون شد.
.
.
مناسبت 03: درگذشت “ابن فرات” فقیه و مورخ مصری(807 ق)
ابن فرات فقیه، مورخ و خطیب مصری در سال 735 ق در قاهره به دنیا آمد و از اوان نوجوانی در طلب علم برآمد. خصوصیات برجسته ی ابن فرات، شیفتگی وی به تاریخ بود، به طوری که همواره به تالیف مطالب تاریخی اشتغال داشت. مهم ترین اثر این مورخ مسلمان، تاریخ الدُوَلِ و المُلوک نام دارد که به تاریخ ابن فرات نیز مشهور است. او در این اثر، حوادث و وقایع قرون ششم تا هشتم هجری قمری را به نگارش درآورده است. اسماءُ الصَّحابه و تاریخُ العِباد و البِلاد از دیگر آثار اوست.
.
.
مناسبت 04: وفات “محمد بن حسن شیروانی” عالم بزرگ مسلمان(1098 ق)
محمد بن حسن شیروانی، فقیه، محدث، متکلم، حکیم و جامع معقول و منقول بوده و در این علوم بسیار مُتِبَحِّر به شمار می رود. او را به علت کثرت استعداد و اصابت رَای، به وَحیدُ العَصر، سُلطانُ الحُکما و المُتَکَلِّمین نامیده اند. اثباتُ النبوةِ و الامامة، اصول الدین و شرح تهذیب شیخ طوسی از آثار وی می باشد. وی سرانجام در 65 سالگی در اصفهان درگذشت و در مشهد به خاک سپرده شد. لازم به ذکر است که علامه شیروانی داماد ملامحمد تقی مجلسی و معروف به ملامیرزا است.
.
.
مناسبت 05: رحلت آیت الله “سیداحمد حسینی زنجانی” (1393 ق)
آیت الله سیداحمد حسینی زنجانی در سال 1308 قمری در شهر زنجان به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود به پایان رساند. پس از تأسیس حوزه ی علمیه ی قم به این شهر هجرت کرد و از محضر اساتیدی چون آیت الله شیخ عبدالکریم حائری بهره برد و از اساتید برجسته در سطوح عالیه گردید. آیت الله زنجانی در علوم کلام، ریاضی، ادبیات، تاریخ، بدیع و عروض صاحب نظر بود و علاوه بر مراتب علمی، با شرایط و مقتضیات زمان کاملاً آشنایی داشت. یکی از تألیفات ایشان به نام “خَیرُالامور” است. آیت الله زنجانی اولین بار نماز جماعت را در مدرسه ی فیضیه ی برپا کرد. پیکر آن فقیه بزرگوار در جوار حضرت معصومه(س) مدفون می باشد.
.
.
.
.
✔️ روز30
.
.
مناسبت 01: تولد فقیه کبیر آیت الله “سیدمحمد مهدی بحرالعلوم” (1155 ق)
علامه ی دهر و وحید عصر، سید محمدمهدی بحرالعلوم در آخرین ساعات ماه رمضان، قبل از طلوع عید فطر سال 1155 ق در عتبات عالیات به دنیا آمد. وی به علت فراست و کوشش فراوان، در نوجوانی به درس خارج پدر بزرگوار خود راه یافت و پس از آن در حلقه ی درس استاد بزرگ حوزه، آیت الله وحید بهبهانی، قرار گرفت و بعد از پنج سال به اجتهاد نایل آمد. سید بحرالعلوم پس از وفات استادش، وحید بهبهانی، رهبری کامل و زعامت و مرجعیت شیعه را به دست گرفت و آوازه ی او آفاق را پر کرد. شیخ جعفر کاشف الغطاء، حجت الاسلام محمدباقر شَفقی، سید عبدالله شُبَّر، سید محمد مجاهد، سید محمدجواد عاملی و شیخ احمد نراقی و … از جمله شاگردان بارز وی بوده اند. از سید، تألیفات متعددی بر جای مانده که المصابیح فی الفقه، مِشکاةُ الهدایه و کتابُ الرِّجال از آن جمله اند. این عالم ربانی سرانجام در رجب یا ذیحجه ی سال 1212 ق در57 سالگی دار فانی را وداع و در نجف اشرف به خاک سپرده شد.
.
.
منبع : بانک جامع مناسبت ها: شمسی ، قمری ، میلادی / مرکز تحقیقات رایانه ای قائمیه اصفهان
.
✍️ #زبدةالاشعار ✍️
.
🆔: @nohe_torki

دسته بندی درختی