غریق بحر بلایم ز کربلات حسین جان #حسینیه_شمس_عطار_اردبیلی

حسین جان
..
..
..
..
مرحوم شمس عطار اردبیلی
..
..
..
..
غریق بحر بلایم ز کربلات، حسین جان
همی بنالم و چون نی ز نینوات، حسین جان
..
چه گوی بود که از کوی عاشقان بربودی
مُوّلَهَت شده ذرّات کاینات حسین جان
..
جهان بذات صفت دمبدم فدای من آید
که من به ذات صفت چون شدم فدات حسین جان
..
به عشق بازیت اوهام انبیای معظّم
چوشه در عرصه ی شطرنج، گشته مات، حسین جان
..
رضای تو چو همین بود ور نه شمر نیاورد
نفس زدن که نباشد در آن رضات، حسین جان
..
قیامتی که بگویند آن نبود که زینب
بگرد نعش تو زد حلقه با بنات، حسین جان
..
مگر نگفتی که من سبط احمدم، مَکُشیدم
برید امّت احمد، سر از قفات، حسین جان
..
دو کون در خور یک موی اصغر تو نباشد
چو کار بر تو فتد چیست خونبهات، حسین جان؟
..
یزید سیر شد آیا ز تخت زر، که تن تو
بماند زیر ستوران سافنات، حسین جان؟
..
بر آشیانه ی مرغی نمیتوان زدن آتش
نه خیمه، خیمه ی تو بود، نی بنات، حسین جان
..
کسی نشد که کند یاریت ز لشگر اعدا
مگر چه بود به شرع نبی خطات، حسین جان؟
..
تو شاه بودی و چون شد بزاریت بکشیدند
مگر نبود بسر لشگر و لوات حسین جان
..
میان آن همه لشگر ترا گذاشت کجا شد
عجب ز غیرت عبّاس با وفات، حسین جان
..
هزار و نهصد و پنجاه زخم در صف سینه
زدند سنگ همی بر سر جدات، حسین جان
..
مخدرات حرم، سر برهنه، بهر تماشا
زنان شام مُحنّا به قهقهات، حسین جان
..
رسید چون سخن اینجا قلم شکست از این غم
قلم چه بلکه همی پشت ممکنات حسین جان
..
در آرزوی تو هردم ترحّمی چه شود گر
که گاه گه نظری بر فتد بمات، حسین جان
..
هر آن ز کویت اگر طایری پرید مخالف
دل منست که او گشته مبتلات، حسین جان
..
به خاک پای تو دست از تو من نخواهم برداشت
بود که او دهدم زین بلا نجات، حسین جان
..
به ذره ذره ی من شمس رشگ میبرد هرچند
به سوی (شمس) کنی ذرّه التفات، حسین جان
..
..
#حسینیه #شمس_عطار_اردبیلی
#حسینیه_مدح
#غریق_بحر_بلایم_ز_کربلات_حسین_جان
#فارسی
#زبدةالاشعار