الا که مَقدم تو مژده سعادت داشت #زینبیه_مقبل_کاشانی

زینبیه
تفسیر آفتاب
.
#زبدةالاشعار
.
: @nohe_torki
.
محمد جواد غفور زاده شفق
.
الا که مَقدم تو مژده سعادت داشت
به خاکبوسی راهت فرشته عادت داشت
.
سلام بر تو که ماه جمادی الاوّل
ز جلوه تو به رخ هاله مسرت داشت
.
سلام بر تو که امُّ المصائبت خوانند
تویی که غم ز ازل در دلت اقامت داشت
.
سلام بر تو و بر هر زنی که از آغاز
به پاس پیروی‌ات، از حجاب زینت داشت
.
تو از همان شجر پاک عصمت آمده‌ای
که ریشه در دل قرآن و جان عترت داشت
.
تو دستْ پرور آن مادر گرانقدری
که قلب پاک پیمبر به او ارادت داشت
.
تو سر بر آینه سینه‌ای گذاشته‌ای
که بوسه‌گاه نبی بود و عطر جنّت داشت
.
تو زیر سایه آن گلبنی بزرگ شدی
که هر چه داشت شکوفایی، از نبوّت داشت
.
ندیده دیده تاریخ بانویی چون تو
که حق به گردن آزادی و عدالت داشت
.
چه بانویی که پس از دختر رسول الله
به هر زنی که تصور کنی شرافت داشت
.
چه بانویی که ز فیض هدایت معصوم
مقام و منزلتی هم طراز عصمت داشت
.
چه بانویی که صبوری نمود چون زهرا
چه بانویی که به قدر علی شهامت داشت
.
چه بانویی که به بال مجاهدت، پرواز
ز دشت ماریه تا اوج بینهایت داشت
.
چه بانویی که به حدّ کمال در همه حال
اراده داشت، وفا داشت، عزم و همت داشت
.
چه بانویی که به هنگامه اسارت هم
وقار داشت، حیا داشت، شرم و عفت داشت
.
چه بانویی که همه عمر در نیایشِ شب
هزار بار ز خود تا خدای، هجرت داشت
.
چه بانویی که به همراه یک مدینه صفا
گلاب گریه و یک کربلا مصیبت داشت
.
چه بانویی که به خورشیدِ خون گرفته عشق
به قدر وسعت هفت آسمان محبّت داشت
.
دل تو بود پر از شور و اشتیاق حسین
که لحظهْ لحظه عمرت ازین حکایت داشت
.
حسین نیز به شایستگی، نثار تو کرد
هر آن چه عاطفه و التفات و رأفت داشت
.
نبود حاجت بوسیدنِ گلوی حسین
حسین با تو هزاران هزار حجّت داشت
.
حسین از تو جدایی نداشت در هر حال
مگر به خاطر انسی که با شهادت داشت
.
چراغ آخرتش باد شاعری که سرود
سه بیت ناب که دنیایی از طراوت داشت
.
«نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت
نه سیدالشهدا بر جدال، طاقت داشت
.
هوا ز جور مخالف چو نیلگون گردید
عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید
.
بلندْ مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد
اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد»(1)
.
ستاره سحر تو که روی خاک افتاد
هزار و نهصد و پنجاه و یک جراحت داشت
.
من و مکارم اخلاق زینبی؟ هیهات!
کجا برابر خورشید، ذرّه جرأت داشت؟
.
تو آن یگانه اسیری که در چهل منزل
به دوش خسته خود کوهی از رسالت داشت
.
تو آفتاب حقیقت شدی به بزم یزید
که سعی بیهده در محو واقعیّت داشت
.
تو خطبه خواندی و برهم زدی اساس ستم
ستمگر از سخنت جا به خاک ذلّت داشت
.
تو خطبه خواندی و سوزاندی و مجسّم شد
علی، که در سخنش گرمی فصاحت داشت
.
پیام خون و شرف را به شام و کوفه رساند
صلای روح نوازت که رنگ محنت داشت
.
به هر بهانه به تفسیر انقلاب نشست
کلام روح فزایت که رنج غربت داشت
.
هلال یکشبه ‌ات جلوه کرد از سرِ نی
که با تو سوخته دل اشتیاق صحبت داشت
.
پس از زیارت خون سر تو از محمل
«#شفق» طلوع نمی‌کرد اگر مروّت داشت
.
(1) #مقبل_کاشانی
.
#زینبیه_مدح
#الا_که_مقدم_تو_مژده_سعادت_داشت
#غفورزاده_شفق
#فارسی
.
#زبدةالاشعار
.
: @nohe_torki