الهی به آئین مردان پاک #مناجات_شبخیز

الهی …
.
#زبدةالاشعار
.
: @nohe_torki
.
مرحوم شبخیز
.
الهی به آئین مردان پاک
به آئینه داران افلاک و خاک
.
به سوز و گداز خراباتیان
به راز و نیاز مناجاتیان
.
به کیفیت باده ی جام نور
به ظرفیت میکشان صبور
.
به ساقی ، به ساغر ، به مینا، به می
به مطرب ،به بربط ،به چنگ و به نی
.
به مستورۀ مست بنت العنب
بدان دختر بکر بی ام و اب
.
به بزم خرد سوز ساغرکشان
به رزم جنون خیز خنجر کشان
.
به تسبیح و سجادۀ زاهدان
به پیمانه و بادۀ شاهدان
.
به سرو و گل و لاله و نسترن
به نیلوفر و سوسن و یاسمن
.
به باد و به آتش به خاک وبه آب
به عرش و به فرش و مه و آفتاب
.
به شمشیر مردان آتش نهاد
که کردند روشن چراغ جهاد
.
به صهبای بی رنگ بزم الست
که سلمان ا زاو شد بیک جرعه مست
.
به ساغرپرستان بزم حضور
که مستند از ذوق جام طهور
.
به مسندنشینان ملک جلال
که سایند سر بر فلک از کمال
.
به شاهی که ملک جهان زان اوست
هزاران چو جبریل دربان اوست
.
به شاهی که از دولت اتحاد
قدم در حریم توحد نهاد
.
به شاهی که خاک درش توتیاست
ز فیض نظر سرمه ی انبیاست
.
مرا از غلامان درگاه کن
غلام غلامان این شاه کن
.
اگر از غلامان درگه شوم
ز کیفیت عشق آگه شوم
.
زهی این غلامی که شاهی بود
همین نیز لطف الهی بود
.
که از سلکان سلوک حقم
محب علی آن شه مطلقم
.
بیا ساقی آن جام توفیق را
که بگشایدم باب تحقیق را
.
از آن می که بردست سلمان شبی
فتاد و سحر شد ز آل نبی
.
به من ده که اکسیر جانم از اوست
دوای دل ناتوانم از اوست
.
اگر جرعه ای می به مینا کنی
هزارم دریچه بدل وا کنی
.
از این می، کند هرکه یک جرعه نوش
کشد دار خود را چو میثم بدوش
.
اگر شیر نوشد از این جام می
کند نه فلک را به یک گام طی
.
وگر، مور، ا ز این باده لب تر کند
سلیمان شود خاک را زر کند
.
بیا ساقی آن جام کوثر سرشت
که زاهد کند آرزو در بهشت
.
به من ده که رخ ارغوانی کنم
به هنگام پیری جوانی کنم
.
اگر ذره ای درکشم زین شراب
زنم خیمه در عرصه آفتاب
.
بیا ساقیا حکمت اندیشه کن
شراب حکیمانه در شیشه کن
.
بیار آن شفابخش مخموری ام
همان چاره درد مهجوری ام
.
خمار،خرابم ، شرابم بده
کویر عطشناکم، آبم بده
.
روان از مسیح می ام تازه کن
رهایم ز گرداب خمیازه کن
.
گر از نور صهبا لبالب شوم
چو ماه فروزنده در شب شوم
.
گرم جلوۀ جام گردد، دلیل
کنم سیر آفاق بی جبرئیل
.
به مستی از این خاکدان بگذرم
چو سیمرغ بر لامکان بگذرم
.
کجا زاهد غافل وخو دپرست
شود آگه از حال رندان مست
.
به میخانه خود خواه را راه نیست
ز کیفیت باده آگاه نیست
.
بیا ساقی آن جام عالم فروز
که گردد شبم از فروغش چو روز
.
می ام ده ،رهاند ز هستی مرا
ز اندیشه خودپرستی مرا
.
به من ده از آن شعله حالی کنم
ز دل آب اندوه خالی کنم
.
خراباتیم ساغر باده کو
شرابی که نقشم کند ساده کو
.
الا؛ ای رفیقان میخانه ای
حریفان پیمان پیمانه ای
.
چو مردم به میخانه خاکم کنید
کفن از ورقهای تاکم کنید
.
که مردان وارسته از قید خاک
چو میثم ندارند از مرگ باک
.
من آن رند بی باک ساغر کشم
به سان سمندر به آتش خوشم
.
بیار آن شراب حقایق شکاف
به کنج بطالت بس است اعتکاف
.
به من ده از آن جوهر لعل فام
که بستانم از تشنگی انتقام
.
دل آسوده سازم ز بود و نبود
زنم خا ک بر چشم چرخ حسود
.
در آتش کشم نقش اوهام را
فروزان کنم مشعل جام را
.
قلم بر بساط علا یق زنم
قدم در بهشت شقایق زنم
.
به من ده که اهل سرورم سرور
نه مشتاق حورم نه جام طهور
.
بیار آفتاب خرابات را
که روشن کند شمع ذرات را
.
به من ده از آن جام عذب و فرات
که ارزانی خضر آب حیات
.
گر از میکده شمه ای بو کنم
خرابات را پر ز یا هو کنم
.
من آن رند «#شبخیز» دیوانه ام
ز جام ولا مست مستانه ام
.
.
#الهی_به_آئین_مردان_پاک
#فارسی
.
#زبدةالاشعار
.
: @nohe_torki