ای دُختر عُصارۀ ایمان رقیه جان #حضرت_رقیه_رونقی_مازندرانی

عزیز تر از جان
.
#زبدةالاشعار
.
: @nohe_torki
.
حاج محمد رونقی مازندرانی
.
ای دُختر عُصارۀ ایمان رقیه جان
فرزند شاخص شه خوبان رقیه جان
.
دُردانه های اشک که آویختی زِ چشم
شد دامنت چو لُجّۀ عمان رقیه جان
.
در بحر بیکرانِ سپهر زَبر جدی
آری تویی چو لولوء و مرجان رقیه جان
.
دیری نشد ز موطن خود دور مانده ای
کردی مکان به گوشۀ  ویران رقیه جان
.
داری به پا جراحت و خونابه ات به دل
هر دو مگر شود ز تو پنهان رقیه جان
.
آوخ که در نشیمنِ پهنای این جهان
مسجد خرابه ات شده اسکان رقیه جان
.
با ریش پُر ز خون و سر دور از بدن
آمد به دیدنت شه عطشان رقیه جان
.
آیا شنیده ای که کُند هیچ میزبان
عرضه سر بُریده به مهمان رقیه جان
.
مبهوت مانده ایم چو دیدیم دشمنت
مهمان پذیر شد به تو اینسان رقیه جان
.
بنهاد در طَبق سر پُر نور والدت
گُسترده گوئیا به بَرت خوان رقیه جان
.
تو از سر کیاست و درک و درایتت
آگه شدی ز کید وی آسان رقیه جان
.
روپوش از طبق چو گرفتی بدون فوت
تثبیت، فوتِ تو شده در آن رقیه جان
.
با دیدن سر ز قفا قطع شاه دین
از نای تو بر آمده افغان رقیه جان
.
در جا زدی سَکته و تسلیم کرده ای
جان را به آن عزیز تر از جان رقیه جان
.
رفت از بَرت به عالم عِلویّ و پس ترا
در نزد خویش داد فرا خوان رقیه جان
.
تنها نئی مباش مُکدر،مشو غمین
همتای توست عمّۀ  نالان رقیه جان
.
عمه به محض دیدن آن صحنۀ  شگفت
اشکش فرو چکید به دامان رقیه جان
.
خون گریه کرد و آه بر آورد و ناله زد
نایی شده ز ناله در آن،آن رقیه جان
.
جانم فدای آنکه به راه وداد داد
مایملکش به مقصد جانان رقیه جان
.
بالد به خویش (رونق)از آنروی تا که هست
نوحه سُرای توست کماکان رقیه جان
.
ذرات عالمند در این ماتم شگرف
گریه کنان چو ابر به نیسان رقیه جان
.
هر مشکلی به تجربه آسان شود که نیست
سالک ز راه صَعب هراسان رقیه جان

.
.
#حضرت_رقیه_رونقی_مازندرانی
#حضرت_رقیه_مدح #حضرت_رقیه_شهادت
#ای_دختر_عصاره_ایمان_رقیه_جان
#فارسی

.  
#زبدةالاشعار  
.  
: @nohe_torki