در سوگ کوچ ابدی و آسمانی شدن استاد بیدقداری
.
.
.
منوچهر مددی
.
.
.
با چشم اشکبار غزل می سرایمت
ای غایب از نظر بخدا می سپارمت
.
صد سیلِ اشک ، راه ببندد بروی چشم
صد بغض راهِ سیل کند سد ، نبارمت
.
یک چشم اشک وچشم دگر خون فشان شدیم
بر برگ گل نوشته دلم ؛ دوست دارمت
.
درجان ودل که ریشه دواندست مهرتو
آخرچگونه باورِ دل شد ندارمت؟
.
هرجا که نام نیک شود نقل مجلسی
حاشا که بذرمهر تو در دل نکارمت
.
این جمله را که بایدش از آب زر نگاشت
“نیکیّ ونیکنام نمیرد” نگارمت
.
هرچند ظاهرا زبرم رفته ای ولی
برکنج دل به پیش عزیزان گذارمت
.
داود وار بود نوای تو دلنشین
باهرنوا وشعر تو من اشک بارمت
.
ذکرتویاحسین شد وشعرت از حسین
ای روح با صفا به خودش می سپارمت
.
ارباب بی کفن بشود یارت ای عزیز
درمجلس حسین تورا یاد آرمت
.
“چون کام جاودانه میسّر نمی شود
خرم کسی که زنده کند نامِ جاودان”
.
.
#پندیات_فارسی #بیدقداری #منوچهر_مددی
.
.
نظر دهید