بر دم خنجر سپاری ای بشر گر جان خود

پندیات
.
زبدة الاشعار

?: @nohe_torki
.
مجید قلعه بیگی ( فقیر خوئی )
.
بر دم خنجر سپاری ای بشر گر جان خود
بِه که بهر زر فروشی بیش از این ایمان خود
.
جان در این دنیای فانی میرود با خوب و بد
لیک ایمان میکند، ایمن تو را از آن خود
.
در جهان بی وفا فکر حساب زر مکن
سعی کن با زاد نیکی پر کنی همیان خود
.
آن همه سیم و زر فرعون جانی را چه شد
بُرد آیا ذره ای از آنهمه امکان خود؟
.
سعی کن قارون نباشی در جهان حاتم شوی
درد دل کن یک شبی یک گوشه با وجدان خود
.
گیرم هر ساله روی بر حجّ و بر کربُبلا
خلق را حیران کنی از سفرهٔ احسان خود
.
حج اگر بوسیدن سنگ سیاه کعبه است
رو سیاهی گر ببینی گشته ای همسان خود
.
دستگیری از یتیمان بِه ز حجّ اکبر است
تا شود خرج عرب، از رنج بی پایان خود
.
حج تو حاجی جهاز دختر مستضعف است
آخرت را میخری با بذل و با احسان خود
.
درس آزادی بگیر از آن شهید کربلا
خالی از بغض و ریا کن در جهان دامان خود
.
صاحب کرسی شدی از خود مشو بیخود بشر
مرد پاکی گر ببینی پینه بر دستان خود
.
مردی و مردانگی، خوش سیرتی  ، حکم علیست
در درون اعدام کن آن شیوهٔ عثمان خود
.
طبع شعرت هان « فقیرا » کار دستت میدهد
چونکه بازی میکنی صبح و مسا با جان خود

.
#پندیات
#بر_دم_خنجر_سپاری_ای_بشر_گر_جان_خود
#فقیر_خویی
#فارسی
.
#زبدةالاشعار
?: @nohe_torki