منای کربلا
..
..
..
مرحوم فتی تبریزی
..
..
..
همچون خلیل کیست که رو بر خدا کند
او را گرفته ترک همه ما سوا کند
..
دست جوان خویش بگیرد به شور و شوق
تا در منای عشق به جانان فدا کند
..
بهر خدا به قطع گلوی ذبیح خویش
زور آورد به تیغ ولی تیغ إبا کند
..
گوید به ذبح امر کند گر مرا خلیل
رب جلیل نهی از این ماجرا کند
..
آید امین وحی که تا اسمعیل را
از زیر تیغ تیز خلیلی رها کند
..
با خویش فدیه آورد از جانب خدا
آن فدیه را به جای پسر ، سر جدا کند
..
بگذار این فدا نشود گشته زانکه او
بس جان فدا به بارگه کبریا کند
..
روزی رسد که با لب تشنه حسین او
هجده فدا به عرصۀ کرب و بلا کند
..
جن و بشر به همت او حیرت آورد
فوج ملک به غیرت او مرحبا کند
..
برهم زند زمین و زمان را مصیبتش
خلق جهان را همه غرق عزا کند
..
ناسوتیان ز دیده فشاند سرشگ خویش
لاهوتیان بسوی خدا التجا کند
..
این کشتۀ وحید خدایا حسین توست
نگذار دشمن این همه جور و جفا کند
..
از بارگاه قدس بر آنان ندا رسید
غافل نهایم از آنچه که اهل دغا کند
..
فرزند نهّمین حسین ابن فاطمه
مهدی قصاص خون وی از اشقیا کند
..
ما انتقام او بستانیم از این گروه
بگذار دست قدرت ما تا چه ها کند
..
دارد هزار سرّ و سبب در خفا «فتی»
کاری که از مشیّت و حکمت خدا کند
..
..
..
#حسینیه #فتی_تبریزی #حسینیه_مدح #حسینیه_شهادت #ورود_محرم #فارسی #زبدةالاشعار
نظر دهید