چند داری چشم امّید، ای دلا! از روزگار؟

پندیات
.
زبدة الاشعار

?: @nohe_torki
.
مرحوم شکوهی تهرانی
.
چند داری چشم امّید، ای دلا! از روزگار؟
پایدار هرگز نمانَد عالم ناپایدار
.
این عجوزه، از جبال تخت بر تابوت کرد
شهریاران عظام و خسروان تاجدار
.
تا به کی مست غروری؟ چشم عبرت، باز کن
مجمع مستانیان را بین، هزار اندر هزار
.
گوش عبرت باز کن، بشنو همی ز آواز گور
کاین ندا از گور می‌‏آید، به روزی هفت بار
.
کای به غفلت خفتگان! از هول روز رستخیز
یاد از مردن بیارید و ز روز گیر و دار
.
ره خطرناک است، منزل، دور و مقصد، ناپدید
اندر این ره، دزد داری، در کمین، از هر کنار
.
گر به حکمت، هم‏چو افلاطون و گر لقمان شوی
چاره نتوانی کنی، از بهر مرگ ناگوار
.
تا توانی، چشم بد از روی نامحرم بپوش
تا نبیند محرمت، چشم نهان و آشکار
.
پردۀ کس را مدر تا می‏‌توانی پرده پوش
تا ندرّد روز محشر، پرده‏ات را پرده‏دار
.
هم‏چو دُر، پند «شکوهی» را به گوش دل نیوش
کش دُر شهوار، باید از برای گوشوار

.
#پندیات
#چند_داری_چشم_امید_ای_دلا_از_روزگار
#شکوهی_تهرانی
#فارسی
.
#زبدةالاشعار
?: @nohe_torki