مادر
ــ
علیرضا حضرتی (ناعمی)
ــ
قربان اولوم مقامیوه ای مهربان آنا
مهر و وفا و لطفیوه یوخدور چاتان آنا
جان وار اگر بو جسمیده مدیونیدور سنه
واردور یئری ئولونجه دئیم گونده جان آنا
موج ایلیر گؤزونده محبّت دنیزلری
هر دم وئرر بو پیکره روح و روان آنا
صرف ائتدون عمریوی منی کامه یئتیرماقا
آغ ساچلارون گواهدی ای خستهجان آنا
دؤزدون نقدری درده که من درده دوشمویم
مین یول یولومدا اولدون ائله باغریقان آنا
«من آن گلم که زینت دامان گلشنم»
دائم بو سؤزدی اوغلیوا ورد زبان آنا
هر دفعه من خطا ائلدیم سن باغیشلادون
گؤردون چوخ اشتباهیمی ائتدون نهان آنا
باش چگنیوه قویوب قوتاراردیم ملالیدن
آغوشیویدی چون منه دارالامان آنا
بو قاره کوینگی اؤز الونلن بیچوب، تیکوب
ائتدون منی حسین آقاما نوحهخوان آنا
گؤزیاشیوی قاتوب سوده امدیرمیسن منه
جوش ایلیور اودور بو دامارلاردا قان آنا
مظلوم حسین دئینده، آخور گؤزیاشیم ئوزه
دؤزمور اورک بو سینهده، ایلور فغان آنا
یافاطمه دئیوب دؤنرم باشیوه سنون
چون زینبین آناسی ئولوبدی جوان، آنا
اون سگیز ایل جهانیده عمر ایلیوب فقط
قدین ولیک غملر ائدوبدی کمان آنا
