تا غمزدگان آل طاها #اربعین_فانی_تبریزی

اربعین
..
..
فانی تبریزی
..
..
تا غمزدگان آل طاها
دیدند دیار کربلا را
..
از ناقۀ خود زمین فتادند
کردند همه فغان و غوغا
..
شد شور قیامتی نمایان
اندر دل دشت و کوه و صحرا
..
هر مادر غم کشیده بوئید
عطر گل خود به زیر غبرا
..
سرگرم وصال یار خویشند
از مرد و زن و ز پیر و برنا
..
من نیز حسین خویشتن را
بودم به میان دشت جویا
..
جویای بقای آفرینش
آن مظهر حق ، شهید تقوا
..
اینجاست که آرمیده در خاک
آن آیت ذات حیّ اعلا
..
تا مرقد او به بر گرفتم
فریاد و فغان ز سر گرفتم
..
گفتم که غمم ز سر بگویم
یا کوته و مختصر بگویم
..
گویم ز جفای کوفه یا شام
یا محنت این سفر بگویم
..
از درد و غم خرابه گویم
یا خون شدن جگر بگویم
..
ازغصّۀ دختر سه ساله
یا شرح غم دگر بگویم
..
با باد صبا حدیث عشقت
هر روز و شب و سحر بگویم
..
گه شرح فراق جانستانت
با شمس و گهی قمر بگویم
..
گه قصّۀ داستان ایثار
بر اهل جهان ز سر بگویم
..
گوید دل من، تمام غمها
با خاک تو سر بسر بگویم
..
هر جا نگرم غم است و اعدا
درد است و ملال و رنج و غوغا
..
یکسو همه مادران عاشق
در مهر و وفا و عشق صادق
..
درد و غم هجر را کشیده
آخر شده بر وصال لاحق
..
گویند به هم به رمز و ایما
شرح دل دردمند واثق
..
چون کوه به صبر و بردباری
بودند همه بلند و شاهق
..
بودند همه وفا گزینان
مشتاق حقیقت و حقایق
..
سرمست وصال یار خویشند
مدهوش حق و بهم موافق
..
بودند همه ز فرط ایثار
فارغ ز تمامی علایق
..
جز صحبت یار هیچکس را
در بزم لقا نبود لایق
..
شد نوبت کوچ کاروانم
هنگام فراق جانستانم
..
..
#اربعین
#تا_غمزدگان_آل_طاها
#فانی_تبریزی
#فارسی
#زبدةالاشعار