پندیات
..
..
سید قاسم نیری
..
..
دانی که عمر بر همه عالم چسان گذشت؟
آمد ز یک در و ز دری ناگهان گذشت
..
عمر همچو کاسه آب چو جان در میان اوست
ناگه شکست کاسه و آب از میان گذشت
..
دیگر چه اعتبار بر این کاسۀ صبور
باشد که جسم هر که به خاکی روان گذشت
..
یک عمر گر چو خضر خوری آب زندگی
با خضر باید هر دو ز دار جهان گذشت
..
از بام خانه تا که رود آفتاب عمر
باید دگر ز خانه و آن خانمان گذشت
..
بسیار نوجوان و بسی کهنه سال عمر
با اشتیاق آمد و بی شادمان گذشت
..
جمعی که شاه آمد و چندان پیمبران
شاهان به همره همه پیغمبران گذشت
..
کاوس و بهمن و جم و کیخسرو و قباد
هریک به یک کفن، نه کم و بیش از آن گذشت
..
اسفندیار و طوس و سیاووش نامدار
با شهریار نوذر و شهزادگان گذشت
..
هرام تیر او که به گوری خطا نرفت
تا شد هدف به گور چه گوری روان گذشت
..
ضحاک ظلم کرد و انوشیروان به عدل
ضحاک و ظلم و عدل انوشیروان گذشت
..
گر تو سکندری و به طبل بشارتی
پیمانه پر که شد همه آن داستان گذشت
..
دانی شقاق رستم کرد سرنگون به چاه
با تیر رستمی خودش اوّل ز جان گذشت
..
سهراب نوجوان و فرامرز صف شکن
تیمور و سام و برزوی شیر ژیان گذشت
..
رستم ز داغ تازه جوانان فغان کشان
باد خزان رسید و به چه بافغان گذشت
..
بهرام و گیو و بیژن و رهام با حجیر
گودرز با همه پسران جوان گذشت
..
آن خیمه و سپاه و دلیران و طبل جنگ
با کوس و ساز و با عَلَم کاویان گذشت
..
گَرسیوَز و فرودل و افراسیاب شاد
با سُرخه و چو شیده ی رعنا جوان گذشت
..
دولت چه قدرتی که جوابی دهد به مرگ
هر شاه چون فقیر به یک لامکان گذشت
..
افسوس زاین چمن که همیشه بهار نیست
باد خزان بهر گل این بوستان گذشت
..
این خانه مال یک نفر و میهمان سراست
تعمیر و یا خرابی هر میهمان گذشت
..
هر کس خراب کرد به فعل خراب رفت
آباد هر که کرده به باغ جنان گذشت
..
دیدی که هرچه یافته ای می دهی تمام
اموال آب داده به آبی روان گذشت
..
چند روز عمر چشم ز حرص و طمع بپوش
بر دولت هر که بود قوى ناتوان گذشت
..
دارالفنون علم در این خانۀ خداست
کی میسزد که «نیری» بی امتحان گذشت
..
..
#پندیات #سیدقاسم_نیری #فارسی #زبدةالاشعار
نظر دهید