مدح حضرت علی علیه السلام
.
.
مرحوم صغیر اصفهانی
.
.
مقصود ز آفرینش کون و مکان علیست
کون و مکان چو جسم و در آنجسم جان علیست
.
فرمان بر خدای احد آنکه می دهد
فرمان به هفت اختر و نه آسمان علیست
.
بنگر کمال و فضل که در هر کمال و فضل
هرکس مقدّم است مقدّم بر آن علیست
.
یار و معین آدم و نوح آنکه آدمش
چون نوح ملتجی شده بر آستان علیست
.
تنها همین نه قاسم ارزاق مرتضی است
کاندر جزا قسیم جحیم و جنان علیست
.
شاهی که روشن است علوّ مقام او
چون آفتاب بر همه خلق جهان علیست
.
استاد جبرئیل که بر آستان وی
از شوق جبرئیل بود پاسبان علیست
.
آنشاه انس و جان که ز خلّاق انس و جان
واجب ولای او شده بر انس و جان علیست
.
دانای هر لسان که بوصف جلال او
الکن بود ز خلق دو عالم لسان علیست
.
آن حیّ لایموت که در یکدم از دمی
بخشد بصد چو عیسی مریم روان علیست
.
ای آنکه در دو کون تو را باید ایمنی
سوی علی شتاب که حصن امان علیست
.
آن نیک و بدشناس که باشد ولای او
از بهر نیک و بد محک و امتحان علیست
.
آنکس که مصطفی شب معراج هر طرف
بنمود رو بدید جمالش عیان علیست
.
این نکته فاش بشنو و در فاش و در نهان
غیر از علی مجوی که فاش و نهان علیست
.
آن بندگان خاص که نقل مکان کنند
بینند خود که پادشه لامکان علیست
.
در عرش و فرش و خلوت و جلوت بمصطفی
یار و انیس و هم سخن و هم زبان علیست
.
عرش آستان شهی که پی بوسۀ درش
چرخ بلند را شده قامت کمان علیست
.
گر خضر ره به گمشد گان میدهد نشان
بی شک بخضر آنکه دهد ره نشان علیست
.
آن سروری که بر نبی اندر غدیرخم
نازل شدیش آیت بلّغ بشان علیست
.
فرمود مصطفی که در امّت ز بعد من
مولی بخاص و عام و به پیر و جوان علیست
.
ای ناتوان توان ز علیّ ولی طلب
کز راه لطف یاور هر ناتوان علیست
.
گویندۀ سلونی و قائل به لو کشف
عالم بهر ضمیر شه غیب دان علیست
.
آن صاحب جلال که وصف جلال او
ناید بدرک و فهم و خیال و گمان علیست
.
شاهی که بر «صغیر» عطا کرده از کرم
در مدح خویش قوّۀ نطق و بیان علیست
.
نظر دهید