چشمه ها جوشید و جاری گشت دریا در غدیر #حیدریه

غدیریه
.
زبدة الاشعار

?: @nohe_torki
.
محمّدعلی مجاهدی (پروانه)
.
چشمه ها جوشید و جاری گشت دریا در غدیر
باغ عشق و آرزوها شد شکوفا در غدیر
.
فصل باران بود و رویش، فصل سبز زیستن
خنده، گل می کرد بر لبهای صحرا در غدیر
.
بود پیدا در زلال جاری تکبیرها
نقطه پایان عمر تشنگی ها در غدیر
.
جبرئیل آمد که: بلِّغ یا محمّد! زانکه نیست
این تجلّی را مجال جلوه إلاّ در غدیر
.
رفت بالا از جهاز اشتران و خطبه خواند
خطبه ای شورآفرین و شورافزا در غدیر
.
تا که بردارد پیمبر پرده از رازی بزرگ
کرد بیرون زآستین دست خدا را در غدیر
.
عرشیان، در اشتیاق خاکیان می سوختند
تا علی با دست احمد رفت بالا در غدیر
.
«گفت: هرکس را منم مولا، علی مولای اوست»
کرد گل، گل نغمه احمد چه زیبا در غدیر!
.
نخل سَرسبز نبوّت شد گل آرا، تا که شد
از فروع دین: تولاّ و تبرّا، در غدیر
.
دستِ رد بر سینه اغیار می زد آشکار
«عادِ مَن عاداهِ» او افکند غوغا در غدیر
.
گاه بیعت بود و، بدعت پا به پای فتنه ها
خیمه می زد در کنار آرزوها در غدیر
.
خشمهای شعله ور، پژواک کینِ جاهلی
خطِّ سیر خود جدا کرد آشکارا در غدیر
.
یاد دارید ای زلالی فطرتان مِی پرست!
پیر مِیخواران صفا می کرد با ما در غدیر؟!
.
یاد دارید ای قیامت قامتان! مولا علی
از قیام خود قیامت کرد برپا در غدیر؟!
.
کهکشان در کهکشان، اشراق بود و روشنی
از طلوع آفتابِ عالمْ آرا، در غدیر
.
طور بود و نور بود و کشف و اشراق و شهود
شد بهشت آرزوها آشکارا در غدیر
.
لَنْ تَرانی گو، ترانی گوی شد تا جلوه کرد
با تماشایی ترین تصویر، مولا در غدیر
.
خُم به جوش آمد که: ساقی، ساقی کوثر شدهست
مِی ز چشم مست ساقی، باده پیما در غدیر
.
هرچه پیمودید یاران باده، بادا نوشِتان!
با حریفان گفت ساقی: نوش بادا در غدیر
.
گل سرود شوق را هستی به لب دارد که: من
آنچه راگم کرده بودم، گشت پیدا در غدیر

.
#غدیریه
#چشمه_ها_جوشید_و_جاری_گشت_دریا_در_غدیر
#مجاهدی
#فارسی
.
#زبدةالاشعار
?: @nohe_torki