شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها
.
#زبدةالاشعار
.
: @nohe_torki
.
مرحوم عظامی شیرازی
.
چو زهرا را علی بند کفن بست
تو گفتی بند جان خویش بگسست
.
پس از ختم عمل آن شاه ابرار
نهاد از کثرت غم رو بدیوار
.
چنان از پردۀ دل ناله سرکرد
که سکّان سما را خونجگر کرد
.
سرشگ از دیده چون ابر بهاران
روان بنمود بر رخسار جانان
.
چو اسماء حال شه را اینچنین دید
پریشان گشت و علّت را بپرسید
.
علی گفتا که ای اسماء محزون
چه می پرسی ز حال زارم اکنون
.
بُدَم مشغول چون تغسیل زهرا
که دستم خورد بر بازوی زهرا
.
از این برخورد دست و بازوی او
شدم واقف ز درد پهلوی او
.
بمن این ماجرا هرگز نمی گفت
ولی می دیدم او شبها نمی خفت
.
همه شب تا سحر او گریه می کرد
نگو این گریه بود – از شدّت درد
.
بکِشتِ غصّه بذر غم همی کاشت
زمن درد درون پنهان همی داشت
.
بقربان حیا و عفت او
ندای روح پاک و عصمت او
.
ز روی مصطفی شرمنده باشم
که زهرا مرده و من زنده باشم
.
پس آنگه گفت با طفلان زهرا
که ای آرام و قلب جان زهرا
.
زنخل باغ مادر خوشه گیرید
دم آخر ز رویش توشه نگیرید
.
در آندم کودکان زار و مضطر
بیفکندند خود را روی مادر
.
چنین گفت آن امیر راست گفتار
که هنگام وداع آخرین بار
.
بحقّ کردگار فردِ ممتاز
بدیدستم که شد بند کفن باز
.
دو دست فاطمه بیرون شد از بند
سپس بر گردن اطفال افکند
.
در آندم ناله ای از دل برآورد
که سوز ناله اش برجان شرر زد
.
پس آنگه آمد از غیبم سروشی
سروش جان خراشِ جان خروشی
.
که طفلان را بگیر از روی مادر
ملایک را میفکن بر دل آزر
.
#گریز #کوچ_کربلا
.
عزیزان اندرین ماتم خدا را
بیاد آرید دشت کربلا را
.
عبور کاروان عرش مقدار
بقربانگاه شه افتاد ناچار
.
سکینه بلبل باغ پیمبر
فروغ دیدۀ زهرا و حیدر
.
ز بالای شتر جسم پدر دید
تنش لرزید و اندر خاک غلطتید
.
کشیدی پیکر شه را در آغوش
بروی سینۀ بابا شد از هوش
.
در آن عالم ز حلقوم بریده
صدائی آمدش کای نور دیده
.
مزن آتش بقلب چاک چاکم
مکن از ناله محزون روح پاکم
.
زجان برخیز و سوی کاروان شو
به بزم شام بازینب روان شو
.
چو برگشتی عزیزم در مدینه
بگو بر شیعیان ای بیقرینه
.
گَهِ نوشیدن آب گوارا
بیاد آرید لعل خشگ مارا
.
فغان، کان قوم مغرور زمانه
بهوش آوردنش با تازیانه
.
در اینجا رشتۀ افکار بگسست
قلم ماند و «عظامی» دم فرو بست
.
.
#فاطمیه_عظامی_شیرازی
#فاطمیه_شهادت
#چو_زهرا_را_علی_بند_کفن_بست
#فارسی
.
#زبدةالاشعار
.
: @nohe_torki
نظر دهید