مناجات
مرحوم غمکش
الهی شرمسارم روسیاهم
درِ درگاه تو هر لحظه باز است
ندارم غیر تو در دل پناهی
به هر درمانده لطفت چاره ساز است
هر آنکه سوی تو آمد در عالم
یقین دارم خدایا بی نیاز است
بنازم عشق ناب بی ریا را
چنان همراه با سوز و گداز است
کسانی که به ذکر حقّ شبانه
ثنا گویند جمله سرافراز است
خداوندا عنایت کن برایم
ببینم آن علم در اهتزاز است
نوشته روی آن نام حسین را
حسینی که به عالم چاره ساز است
همان مولا به ذکر لایزالش
امیر بردبار پیش تاز است
حدیث عشق را امضاء نموده
غمش در کربلا چون جان گداز است
دل «غمکش» هزاران بار سوزد
دوایش ای عزیزان در نماز است
فُروغ قلب عاشق در دو عالم
نماز است و نماز است و نماز است
نظر دهید