شهادت حضرت ابوالفضل العباس (ع)
..
..
مرحوم یتیم تبریزی
..
..
عبّاس چون ز پای درافتاد زخمدار
بی یاور و معین به میدان کارزار
..
ماه جمال انورش اندر محاق خون
چشمش به روی گل او گشت ژاله بار
..
بگریست خون ز دیده بر حال زار خویش
بگریست بر غریبی و بر حال شهریار
..
گفتا که ماند بی کس و تنها برادرم
ای خاک بر سر من و بر فرق روزگار
..
چشم دلم به گونۀ قرطاس خون گریست
نوک قلم به صفحۀ اوراق اشکبار
..
خجلت برم ز کَتبِ چنین حال دلخراش
شرم آورم ز شرح چنان وضع ناگوار
..
زیرا که شیر بیشۀ هیجا فتاده بود
بی دست و پنجه با تن مجروح و زخمدار
..
قاتل پر از عداوت و سرمست جام کبر
مقتول بی حمایت و حیران و دلفگار
..
غیرت ابا نمود، که عجر آورد به خصم
همّت رضا نمود، بدین گونه جان سپار
..
خنجر به دست دشمن و در کار خود جسور
عبّاس زخم بر تن و در حال انکسار
..
شیری که دشمنان جفاکار در برش
روباه وار بود همه در پی فرار
..
سنگ و سنان و خنجر برّان و تیغ تیز
جمعی زد از یمین و دگر جمع از یسار
..
خود در پی دفاع ولی دست ها نبود
چون بسملی به پنجه صیاد کینه کار
..
از جرأت و تعدّی اشرار، لاجرم
هردم به خاک تیره بسودی مَهِ عذار
..
پس با زبان خشک، علمدار تشنه کام
رو کرد بر خیام شهش بی قرار و زار
..
گفتا بیا بیا دگرم نیست چاره ای
ای ملجأ تمام خلایق به روزگار
..
شاهش ز خیمه آمد و در عرصۀ مصاف
چشمش سوی برادر و در دست ذوالفقار
..
برداشت دشمنان ابوالفضل از برش
تا شد خلاص شاخۀ گل از جفای خار
..
بنهاد رو، به روی برادر برادرش
شد ز اجتماع شمس و قمر محشر آشکار
..
فرمود کای برادر و پشت و پناه من
ای شمس روز روشن و بدر شبان تار
..
افتاد نخل قامتت از تیشۀ جفا
ای سرو بوستان دلم خود به پای دار
..
بخرام تا به سوی خیامت همی برم
مگذار چشم حسرت زینب به انتظار
..
یارب به نور پاک حسین بن فاطمه
بر حال غمفزای ابوالفضل نامدار
..
در روز رستخیز دو دست «یتیم» را
از دامن حسین و ابوالفضل بر مدار
..
..
#عباسیه #یتیم_تبریزی #عباسیه_شهادت #فارسی #زبدةالاشعار
نظر دهید