طوفان خون، ز چشم جهان جوش می زند #حسینیه_حزین_لاهیجی

#ترکیب_بند در مرثیهٔ حضرت سید الشهدا (ع)
.
✍️ #زبدةالاشعار ✍️
.
🆔: @nohe_torki
.
حزین لاهیجی
.
طوفان خون، ز چشم جهان جوش می زند
بر چرخ، نخل ماتمیان، دوش می زند
.
یا رب شب مصیبت آرام سوز کیست
امشب که برق آه رَهِ هوش می زند؟
.
روشن نشد که روز سیاه عزای کیست
صبحی که دم ز شام سیه پوش می زند؟
.
آیا غم که، تنک کشیده ست در کنار
چاک دلم که خندهٔ آغوش می زند؟
.
بسی نوشداروی دل غمدیدگان بود
آبی که اشک بر رخ مدهوش می زند
.
ساکن نمی شود نفس ناتوان من
زین دشنه ها که بر لب خاموش می زند
.
گویا به یاد تشنه لب کربلا حسین
طوفان شیونی ز لبم جوش می زند
.
.
تنها نه من، که بر لب جبریل نوحه هاست
گویا عزای شاه شهیدان کربلاست
.
.
شاهی که نور دیدهٔ خیرالانام بود
ماهی که بر سپهر معالی تمام بود
.
شد روزگار در نظرش تیره از غبار
باد مخالف از همه سو بس که عام بود
.
آب از حسین بُرّد و خنجر دهد به شمر
انصاف روزگار ندانم کدام بود؟
.
آبی که خار و خس، همه سیراب از آن شدند
آیا چرا بر آل پیمبر حرام بود؟
.
خون، دیدهها چگونه نگرید بر آن شهید
کز خون به پیکرش کفن لعل فام بود
.
دادی به تیر و نیزه تن پاره پاره را
زان رخنه ها چو صید مرادش به دام بود
.
آن خضر اهل بیت به صحرای کربلا
نوشید آب تیغ، ز بس تشنه کام بود
.
.
تفتند، زآتش عطش آن لعل ناب را
سنگین دلان مضایقه کردند آب را
.
.
ای مرگ زندگانی ازین پس وبال شد
جایی که خون آل پیمبر حلال شد
.
مهر جهان فروز امامت به کربلا
از بار درد، بدرِ تمامش هلال شد
.
شاخ گلی ز باغ امامت به خاک ریخت
زین غم، زبان بلبل گوینده لال شد
.
افتاده بین به خاک امامت ز تشنگی
سروی کزآب دیدهٔ زهرا نهال شد
.
تن زد درین شکنج بلا تا قفس شکست
بر اوج عرش، طایر فرخنده بال شد
.
شبنم به باغ نیست،که از شرم تشنگان
آبی که خورد گل، عرق انفعال شد
.
از خون اهل بیت که شادند کوفیان
دلهای قدسیان، همه غرق ملال شد
.
.
آن ناکسان، ز رویِ که دیگر حیا کنند
سبط رسول را، چو سر از تن جدا کنند؟
.
.
خونین لوای معرکهٔ کارزار کو؟
میدان پر از غبار بود، شهسوار کو؟
.
واحسرتا، که از نفس سرد روزگار
افسرده شد ریاض امامت، بهار کو؟
.
زان موجها که خون شهیدان به خاک زد
طوفان غم گرفته جهان را، غبار کو؟
.
اشکی که گرد کلفت خاطر برد کجاست؟
آهی که پاک بِسترد از دل غبار کو؟
.
تا کی خراش دیده و دل، خار و خس کند
آخر زبانهٔ غضب کردگار کو؟
.
کو مصطفی؟ که پرسد ازین امّت عنود
کای جانیان، ودیعت پروردگار کو؟
.
کو مرتضی؟ که پرسد ازین صرصر ستم
بود آن گلی که از چمنم یادگار، کو؟
.
.
ای شور رستخیز قیامت، درنگ چیست؟
آگه مگر نیی که به عالم عزای کیست؟
.
.
ای دل چه شد که از جگر افغان نمی کشی؟
آهی به یاد شاه شهیدان نمی کشی؟
.
سرها جدا فتاده، تن سروران جدا
در کربلا سری به بیابان نمی کشی؟
.
در ماتمی که چشم رسول است خون فشان
از اشک، غازه بر رخ ایمان نمی کشی؟
.
کردند بر سنان سرِ آن سروران تو
لخت جگر به خنجر مژگان نمی کشی؟
.
دستت رسا به نعمت الوان عشق نیست
تا آستین به دیدهٔ گریان نمی کشی
.
هامون، چرا نمی کنی از موج اشک پُر؟
این فوج را به عرصهٔ میدان نمی کشی؟
.
شرمی چرا نمی کنی از خون اهلبیت؟
ای تیغ کین، سری به گریبان نمی کشی؟
.
.
داد از تو، ای زمانهٔ بیدادگر که باز
شرمنده نیستی ز ستمهای جانگداز
.
.
نخل تری به تیشهٔ عدوان فکنده ای
از پا، ستون کعبهٔ ایمان فکنده ای
.
ازتشنگی سفینه آل رسول را
در خاک و خون، به لجّهٔ طوفان فکنده ای
.
ای خیره سر، ببین که سر انورکه را
در کربلا، چو گوی به میدان فکنده ای
.
از خنجر ستیزهٔ هر زادهٔ زباد
بس رخنه ها به سینهٔ مردان فکنده ای
.
شرمت ز کرده باد، که گیسوی اهل بیت
در ماتم حسین، پریشان فکنده ای
.
آتش به دودمان رسالت زدی و باز
خصمی به خانوادهٔ ویران فکنده ای
.
دامان خاک تیره، ز خون شد شفق نگار
طرح خصومتی به چه سامان فکنده ای!
.
.
جانهای مستمند، نگردند شادکام
قهر خدا اگر نکشد تیغ انتقام
.
.
خون از زبان خامه حزین، این قدر مریز
دستی به دل گذار، درتن شور رستخیز
.
خامش نشین دلاکه به جایی نمی رسد
با روزگار خصمی و با آسمان ستیز
.
آسودگی محال بود در بسیط خاک
مرّیخ دشنه دارد و رامح سنان ستیز
.
تن زن دببن شکنج تن و صبرپیشهکن
گیرم که پای سعی بود، کو ره گریز؟
.
عبرت تو را بس است ز احوال رفتگان
زندانی حیات بود، یوسف عزیز
.
یا رب به جیب پاک جوانان پارسا
یا رب به نورسینهٔ پاکان صبح خیز
.
یا رب به اشک چشم یتیمان خسته دل
یا رب به خون گرم جگرهای ریز ریز
.
.
کز قید جسم تیره، چو جان را رها کنی
حشر مرا به زمرهٔ آل عبا کنی؟
.
.
#حسینیه_حزین_لاهیجی
#حسینیه_شهادت
#طوفان_خون_ز_چشم_جهان_جوش_می_زند
#ترکی
.
✍️ #زبدةالاشعار ✍️
.
🆔: @nohe_torki