از سخن سنجى من آشفته حال #حبیب_ابن_مظاهر #صغیر_اصفهانی

حبیب ابن مظاهر علیه الرّحمه
.
✍️ #زبدةالاشعار ✍️
.
🆔: @nohe_torki
.
مرحوم صغیر اصفهانی
.
از سخن سنجى من آشفته حال‏
شرح حال عشق را کردم سئوال‏
.
گفت من آگه نیم ز اسرار عشق‏
مات و حیران مانده‏ام در کار عشق‏
.
اینقدر دانم که عشق بى نظیر
هست اندر کشور هستى امیر
.
ملک را او پادشاهى مى‏کند
حکم از مه تا به ماهى مى‏کند
.
آسمان چون گوى در میدان اوست
دور زن از لطمه‏ى چوگان اوست‏
.
کارها دارد عجایب بى شمار
که نشاید گفت یک از صد هزار
.
آتش افروز جهان عشق است عشق‏
خانمان سوز کسان عشق است عشق‏
.
دوست را با دوست ملحق مى‏کند
آن دو تن را فرد مطلق مى‏کند
.
مى‏زند بر پرده صد نقش عجیب‏
تا حبیبى را رساند بر حبیب‏
.
آرى آرى گشت عشق ذو فنون
بر حبیب ابن مظاهر رهنمون‏
.
تا رود آن سالک راه و داد
عارف روشن دل پاک اعتقاد
.
در زمین کربلا با شور و شین
جان دهد بهر حبیب خود حسین
.
همچنین بود از محبت با نصیب‏
آن که در ره همسفر شد با حبیب‏
.
سالخورده نخل بستان صفا
مسلم ابن عوسجه آن با وفا
.
بود اندر کوفه روزى آن جناب‏
عازم حمام از بهر خضاب
.
دید در بازار غوغائى بپاست
صحبت از جنگ و حدیث از نینواست‏
.
ناکسان کوفه از برنا و پیر
مى‏خرند آلات حرب از تیغ و تیر
.
غرق بهر فکر بود آن غم نصیب‏
ناگهانش در رسید از ره حبیب‏
.
گفت با مسلم حبیب این‏ هاى و هوى‏
هیچ مى‏دانى چرا داده است روى‏
.
گفت نى بر گو تو گر دارى خبر
آگهم بنماى از این شور و شر
.
چرخ را بر گو دگر نیرنگ چیست‏
در خلایق گفتگوى جنگ چیست‏
.
گفت این قوم برى از نام و ننگ‏
با حسین ابن على دارند جنگ‏
.
تیغ بران از براى آن خرند
تا ز جسم یاورانش سر برند
.
اکبرش را غرق بحر خون کنند
ام لیلا را ز غم مجنون کنند
.
قاسم و عباس او را جسم پاک
همچو گل سازند از نى چاک چاک
.
چون که مسلم گشت آگه زین سخن
دود آهش رفت بر چرخ کهن‏
.
شد دلش از آتش غیرت کباب‏
گفت باید کردنم از خون خضاب‏
.
عاشق آرى گر به دعوى صادق است
غرق خون گشتن خضاب عاشق است‏
.
تا نباشد دست را از خون نگار
کى رسد بر دامن وصل نگار
.
الغرض آن هر دو پیر حق پرست‏
از جوانمردى ز جان شستند دست‏
.
هر دو را شد غیر حق محو از نظر
هر دو را عشق شهادت زد به سر
.
هر دو بگرفتند بر کف جان خویش
بهر ایثار ره جانان خویش‏
.
آمدند از کوفه بیرون با نوا
ره سپر گشتند سوى نینوا
.
راه طى کردند تا بردند راه
در حضور شاه بى خیل و سپاه‏
.
هست قولى کان دو رند پاک باز
کشته گردیدند هنگام نماز
.
قول دیگر آن که در آن سرزمین
شاه را دیدند بى یار و معین‏
.
جمع بهر کشتن آن شهریار
لشگرى چندان که ناید در شمار
.
وز حریم آن شه عرش آستان‏
مى‏رود بانگ عطش بر آسمان
.
طرفه بزمى چیده شاه کربلا
مى‏زند دور اندر آن جام بلا
.
مى‏گساران پا به هستى مى‏زنند
پاى بر هستى ز مستى مى‏زنند
.
چون خم مى‏آن دو رند باده نوش‏
بودشان دل ز انتظار مى ‏به جوش‏
.
تا حریف چند ساغر در کشید
پس بدیشان گردش ساغر رسید
.
ابتدا مسلم به مى ‏بنهاد لب
کرد از شه رخصت میدان طلب
.
شاه دین از مرحمت بنواختش‏
پس مرخصى سوى میدان ساختش‏
.
تاخت در آن عرصه چون شیر ژیان
بر رجز بگشود از مستى زبان
.
پس علم شد تیغ آتش بار او
آتش افشانى همى شد کار او
.
چند تن زان ناکسان خیره سر
جاى داد از پشت مرکب در سقر
.
عاقبت چون گل تنش صد چاک شد
وز ستم غلطان بر وى خاک شد
.
سرور دین با حبیب نیک پى
آمدند از مهر بر بالین وى
.
عشق و مستى بین وفادارى نگر
شیوه جان بازى و یارى نگر
.
کان بخون غلطیده گاه ارتحال‏
با حبیب این بودیش آخر مقال‏
.
که مده از دست دامان حسین
تا کنى جان را به قربان حسین‏
.
پس حبیب آن پیرمرد نیک خوى
کز جوان مردان عالم برد گوى
.
وقت شد یابد به محبوب اتصال
هجر او گردد مبدل بر وصال‏
.
ساخت جارى اشک خونین از دو عین
کرد حاصل اذن میدان از حسین
.
تاخت در میدان پى رزم عدو
گشت با یک دشت لشگر روبرو
.
آرى آن کو عشق و مستى پیشه کرد
کى به دل ز انبوه خصم اندیشه کرد
.
تیغ بر کف نعره از دل بر کشید
زان گروه بى حیا کیفر کشید
.
تیغ تیزش دم به دم از پشت زین
جاى داد آن ناکسان را بر زمین‏
.
کشت آن هم چندى از قوم پلید
تا به باغ خلد بر مسلم رسید
.
بارى از عشق آن دو پیر پاک جان
هم عنان گشتند با بخت جوان‏
.
اى شه لب تشنه‏ اى سلطان عشق
اى شهید عشق در میدان عشق‏
.
هست عمرى تا صغیر ناتوان
دم ز عشقت مى‏زند روز و شبان
.
وز تو مى‏خواهد تو را در نشأتین‏
زان که محبوبش تو هستى یا حسین‏
.
.
.

#اصحاب_الحسین
#از_سخن_سنجى_من_آشفته_حال‏
#فارسی
.
✍️ #زبدةالاشعار ✍️
.
🆔: @nohe_torki