#بهاریه
اشاره به قدرت و عظمت خداوند
.
.
.
#ملامحمدفضولی
.
هوا، عرایسِ گلزاره اولدو چهره گشا، (1)
بهار، گُلشنه گئیدیردی حلّه ی خضرا
.
چمن ایالتینه اولدو نصب خسروِ گل،
هوایا ابر صفت حُکمون ائتمه گه اجرا
.
یازیلدی سبزه ی نوخیزدن خط احکام،
چکیلدی سایه ی مطبوعِ سَرودن طُغرا
.
صریر آبِ روان و صفیر مرغِ چمن،(2)
نکات تهنیه ی مقدم ائتدیلر انشا (3)
.
زبان سوسنِ آزاد و سبزه ی نوخیز،
ثنای رفعت و اجلاله اولدولار گویا
.
شقایق آلنی زمین بوسدان اولوب مجروح،
بنفشه قامتی اولدو تواضعیله دوتا
.
مرتب ائیله دی بیر بزم،گلشن ایچره بهار،
کی وئردی ذُوق تماشاسی، نشئه ی صهبا
.
عنادل ائتدی بیان مراتبِ نغمات، (4)
قناری اولدو ترانه کش و سرود سرا
.
صدای مرغ بوراخدی بزرگ و کوچکه شُوق،
سرود ناییله عشّاقا حاصل اولدو نوا
.
بیلیندی غنچه ده گول برگی ظاهر اولماق ایله،
کی غنچه باشینا یاغدیردی ژاله، سنگ جفا
.
جراحت اولماسا، اعضادا ظاهر اولماز قان،
ترشّح ائیله مز البته سینمادان مینا
.
هُمای وَش ورق یاسمین و برگِ سمن،
اوچوب هوایا، گولوستانا دوشدو ظلِّ هما
.
بهار تاجری، مصر چمن عزیمتینه،
بوراخدی یوسفِ گول، عرض ائیلییب غوغا
.
بو ذُوق سالدی زلیخای لاله یه بیر شُوق،
کی لعل و مشک تؤکوب وئردی آغیرینجا بها
.
حدیقه، تخته ی تعلیم اولوب ریاحیندن،(5)
یازیلدی مهمل و معجم اونا حروف هجا
.
مزیّن ائیله دی اوراق لاله یی شبنم،
حروف لاله ده اولماز اگرچی نقطه، روا
.
گؤتوردو شبنمی، ازهاردان حرارت مهر،(6)
شکوفه نقطه لرین گرچی کیم ائدر املا
.
دبیر باد، وئریب طفل عندلیبه سَبَق،
گؤتوردو چهره ی ازهاردان نقابِ خفا
.
قامی درخت بولوب رفع استقامتِ حال،
شکوفه حملی ایله کسر بولدولار الاّ
.
نهال بی بدل سرو کیم قالیب منصوب،
ثبات حالیله اونلاردان اولدو مستثنا
.
صدای سیل چکر مدّ متصل، یعنی،
کی مدِّ مُتّصلیله اولور قرائت ما
.
گؤروندو هیئتِ آب رواندا شکلِ حباب،
ثبوتا یئتدی ثبات نجوم و سِیر سما
.
خطوط مختلف و مستقیمی انهارین،
چمنده سالدی زوایای گونه – گونه بنا
.
رعایت طُرُقِ مستقیمدن نئجه کیم،
اولور حصول مقامات «جَنَّتُ المَأوا»
.
هوای باغدان ائتدیم بو حکمتی معلوم،
کی اعتدالدادیر حجّت حواس و قوا
.
بهار گُلشنی ازهاریله قیلیب مملو،
یقینیم اولدو کی ممکن دگیل وجود خلا
.
نظرده اولماق ایله صبح و شام غنچه و گول،
بدیهی اولدو کمال اهلینه حصول صفا
.
نتیجه سالبه اولماق خلاف عادتدیر،(7)
اولونجا موجب صغرایا متّفق کبرا
.
ضمیر گؤلبؤنه گول رنگی سالدی آتش بیم،(8)
کی حَمره قانا اولور نفس ائوینده راهنما
.
گول آتش اوزره قیلیر عقد زهره ی شبنم،
تدارک قمر و شمس ائدر صباح و مسا
.
بو کیمیا سببیندن عجبمی دیر اولسا،
الینده دانه ی ارزن مثابه سینده طلا؟
.
شکوفه سیمینه فرض ائیله دی خروج زکات،
مدار حول و بلوغ نصاب و استغنا
.
حقوق دفعی اؤچؤن اغنیای اشجاره،
صحایف چمن اولدو ایادیِ فقرا
.
بهاردان تن گولبونده ائیله ییب هیجان،
حرارت دَمَوی قیلدی عقده لر پیدا
.
بویاندی قانی ایله صفحه ی چمن گول – گول،
مگر کی فَصدینه حُکم ائیله میش طبیب هوا (9)
.
حبال سحره دؤنوب جنبش جداول آب،
کلیم سرو اونا عکسدن بوراخدی عصا
.
اولوب ترنّم بلبل عزایم تسخیر،
چمن پریلرینه لازم اولدو عرضِ لقا
.
بساط گُلشنه دون ائیله دیم گذر کی دمی،
قیلام نظاره ی آثار صنعت مولا،
.
عجب نزاعدا گؤردوم چمن ظریفلرین،
تعجب ایله قامی سالک طریقِ خطا
.
قامی گمان ایله مستدعیِ طریق نجات،
ولی قاموسونا باطل دلیلِ استدعا
.
سانیب شکوفه مبادی صفوف اشجاری،
قیلیردی جهل کی جایز تعدّد قدما
.
وئریب تسلسله قوّت طبیعت کجِ آب،
اولوردو نافیِ اثباتِ علّت اولی
.
خیال محض سانیب کائناتی نرگس مست،
قیلیردی جهلیله نفیِ حقایق اشیا
.
ائدردی بلبل کافر نهاد سجده ی گول،
تعبّد صنمیله دوتوب نجاته رجا
.
نسیم، واقف اولوب بو فسادی منع ائتدی،
کی ای گروه پریشان! دوتون طریق هُدا
.
بو کارخانه بیر اوستاددان دگیل خالی،
گرک بو قدرته البّته قادر و دانا
.
قیلیر دلالت علّت، وجود هر موجود،
ولی نه سود کی صاحب نظر دگیل اعما
.
مکوّناتا حدوث اول قدیمدن دیر کیم،
کمال ذاتینا ممکن دگیل قبول فنا
.
قدیر و مقتدر و قادر و مقدّر و حی،
علیم و عالم و علّام و اعلم و اعلا
.
زهی تکوّن کامل کی قدرتیندن دیر،
پری لقالارا لطف تناسب اعضا
.
ملاحت لب میگون و لهجه ی شیرین،
نزاکتِ قدِ موزون و چهره ی زیبا
.
صفای جسم لطیف و قبول جوهر پاک،
لطافت خط مشکین و زُلف عنبرسا
.
کمال قدرت و عِلمینه دیر شواهد عدل،
عقود سلسله ی کارخانه ی دنیا
.
بسائط شرف و محرمیتِ وحدت،
مرکّباتا قبولِ ترکّب اجزا
.
هوای مکرمتیندن قبولِ فیض قیلیب،
مربّی چمن اولموش بهارِ روح افزا
.
نسیم مرحمتیندن آلیب افاضه وجود،
جهانی رشکِ جنان ائیله میش نسیم صبا
.
صفای لطف عمیمی نفوذ ائدیب، قیلمیش،
مزاج نامیه نی مستعدّ نشو نما
.
فضای گُلشن لطفی، مراعیِ احباب،
مضایق ره قهری مهالک اعدا
.
سُهایا لطفی اگر قیلسا ذرّه پرور لیک،
یئتر مقام مساوات آفتابا سُها
.
گر اولسا قهرینه مظهر عناصر و افلاک،
نکاح عقدین اؤزَر امّهاتدان آبا
.
حسابِ رزقینی قیلمیش تمامیِ بشرین،
هنوز پرده یه اعیانی چکمه دن اسما
.
بیانِ حالینا یئتمیش جمیع مخلوقون،
هنوز آدمه پیوند قیلمادان، حوّا
.
کمال تربیتی، نوک خاره وئرمیش رنگ،
لطیف ائدیب، لقبین ائیله میش گلِ رعنا
.
گول، آتشین بیر آووج خاک رهگذاره سالیب،
کول ائیلییب قؤموش آدینی بلبلِ شیدا
.
تُراب درگهینه اتّصال شُوقو ایله،
کف تضرّع دریادا، دامن صحرا
.
زیارت حرمین قیلماماق جزاسی اوچون،
حوال خنجر سیلابا سینه ی دریا
.
جمیعِ وقت، شفاخانه ی عطاسیندان،
جمیع خلقه میسّر، جمیعِ درده دوا
.
رموز حکمتین ائیلر بیان، مراتبیله،
جمیعِ حال بشر، خواه فقر و خواه غنا
.
مریض عارضه ی نقصدیر نفوس تمام،
کیمینه فایده پرهیز ائدر، کیمینه غدا
.
شریفْ ذاتلارا اوج امتحانیندان،
وسیله ی شرف قُرب، اولور نزول بلا
.
خسیسْ نفسلره گنج التفاتیندان،
مزید علّتِ ادبار، اولور وفور عطا
.
دلیل ذلّت و عصیان دیر، تعرّض حال،
طریق حُسن رضاسی، جمیعِ حاله رضا
.
زهی کرم! کی نظر قیلماییب عداوتینه،
میسّر ائیله میش ابلیسه اعتبارِ بقا
.
زهی کریم! کی افراطِ لطف و احسانی،
مسیحی ائیله دی محراب سجده ی ترسا،
.
فقیر درگهینه لذت رضاسی ایله،
تعلّقات طریقِ فنادان استغنا
.
اسیر محنت عشقینه ذُوق و شُوق ایله،
خلاف قاعده، مِیل طبیب، ذکر شفا
.
زهی حقیقت ذاتیندا لاف عقل و جنون،
قاپین، مقام مساواتِ پادشاه و گدا
.
نعیم «لَم یَزَلی»، اوندا کیم سنا واصل،
معذّب ابدی، اول کی سندن اولا جدا
.
طواف کعبه ی وصلین تحسّریله مدام،(10)
سرود سئیله صفیر و خروش رعده صدا
.
مُهیمنا، صمدا! بنده ی سیه رویم،
صحیفه ی عملیم، معصیت خطیله قارا!
.
ترحّم ائت کی منی قامت شکسته ایله،
بنفشه ی چمن درد، قیلدی بارِ عنا
.
نهالِ گُلشن دردم کی سو یئرینه وئریر،
منه همیشه جگر قانی، باغبان قضا
.
دریغ و درد کی انجاما یئتدی عُمر، هنوز،
خراب باده ی زرقم، اسیر دامِ ریا
.
عذاب روز جزا وهمی ایله شام و سحر،
بیر اضطراب و عذاب ایچره یم، منِ رسوا
.
کیم اۏل عذابی مگر اقتضای عدل وئره،
عذاب روز جزا منکرینه روز جزا
.
اگر چی غصّه توتار روز و شب گریبانیم،
الیمدن ایلمه اُمّید دامنینی رها
.
مقیم حُجره ی شُوقم فضای قُربوندا،
همیشه سمع اُمیدیمده، اشتیاقِ صدا
.
کی ای فقیر! حریم وصاله، بسم الله!
تعلّل ائتمه کی دمدیر امانت اولا ادا
.
سحاب فیض اَمل گُلشنین قیلیب سیراب،
گۆل مُرادین آچیب، اۏلا مستجاب دعا
.
امید وار کی آیینه ی ضمیریمدن،
همیشه صیقلِ احسانین اۏلا زنگزدا
.
امید وار کی لطفۆندن اۏلمایا نومید،
دل «#فضولی» آشفته حال و بی سر و پا
.
میسّر اولا اونا شاهراه عشقینده،
دوام حُسن قبول و ثبات رسمِ وفا
.
(1) عرایس = جمع عروس
(2) صفیر = بانگ و فریاد مرغان
(3) تهنیة =بگوارانیدن – مبارکباد دادن -مبارکباد گفتن
(4) عنادل = جمع عَندلیب
(5) حدیقه = باغ و بوستان
(6) ازهار = جمع زَهر (دهار) و زَهرة. شکوفه ها
(7) سالب = تاراج کننده و رباینده و غارتگر – زیان رساننده
(8) گؤلبؤن = گُلبُن ، بوتۀ گل – درخت گل
(9) فصد = رگ زدن – خونگیری – حجامت
(10) تَحَسُّر = دریغ خوردن – افسوس و حسرت خوردن
.
#مناجات
#هوا_عرایس_گلزاره_اولدو_چهره_گشا
#ترکی
.
.
نظر دهید