یامهدی
..
..
مرحوم عابد تبریزی
..
..
مهدی ای نام تو حرز جان و دل
رشتۀ جان ولایت متصل
..
ای پناه بی پناهان یاد تو
خانۀ دل قصر عشق آباد تو
..
در سر شوریدگان غوغای توست
هر کجایی خلوت دل جای توست
..
خیره ام هر شب به نور قرص ماه
عکس حسنت جویم اندر هر نگاه
..
زانکه میدانم فروغ ماهتاب
هر کجایی هست راهت را تراب
..
ای ز تیغت لرزه در ارکان کفر
شعله از قهر تو اندر جان كفر
..
تا به کی در ابر غیبت آفتاب
آفتابا چهره بنما از سحاب
..
بی قراران از غمت جان بر لبند
عاشقان از هجر در تاب و تبند
..
بی رخت گلزار دین پژمرده است
روح سرسبز بهاران مرده است
..
عطر جان بخش تو را در هر سحر
از نسیم صبح میگیرم خبر
..
تیغ خون بالا برون آر از غلاف
تیرگیها را چو تندر می شکاف
..
ظلمت محض است بی رویت جهان
نورت ای نور خدا بنما عيان
..
تا به کی گویند گریان در دعا
شیعیان مهدی بیا مهدی بیا
..
هان کجایی ای فروغ سرمدی
عکس لمعانِ جمالِ ایزدی
..
کعبه از نورت ندانم پر ضیاست
یا رخت مصباح دشت کربلاست؟
..
یا به رضوی جلوه میبه چوماه
یا نمایی ذی طوی را جلوه گاه
..
هر کجایی، هست دلها جای تو
ای جهان سر مست از سودای تو
..
ای تو اکلیل امامت را گهر
حجت حق خاتم اثنى عشر
..
ختم طومار امامت نام توست
توسن اقبال امّت رام توست
..
بی تو اطوار زمان آشفته است
بل نظام این جهان آشفته است
..
رشتۀ نظم جهان در دست توست
هر چه هشیار است مست مست توست
..
عالمی در انتظارت بی قرار
همچو گل در انتظار نوبهار
..
رخ نما تا انتظار آید به سر
ماه را چندین نمی شاید سفر
..
وقت تنگ است و جهان ناپایدار
وای اگر سامان نیابد از تو کار
..
عمر ما را نیست چندان فرصتی
رحمتی بر بینوایان رحمتی
..
چشم ما را گر نبخشی روشنی
نیست از ظلمات هرگز ایمنی
..
دیده نابینا و ره پرپیچ و خم
صد هزاران چاه اندر هر قدم
..
گرنگیری دست ما ای دستگیر
نیست ما را حامی از برنا و پیر
..
..
..
#مهدیه #عابد_تبریزی #فارسی #زبدةالاشعار
نظر دهید