ای ماه سینه چاک به بزم عزای شب #شام_غریبان_حامز_تبریزی

شام غریبان
..
..
مرحوم حامز تبریزی
..
..
ای ماه سینه چاک به بزم عزای شب
نیلی به تن ز ماتم درد آشنای شب
..
سوزد درون خویش فزون تر نمای تا
روشن شود ز مشکل آیت نمای شب
..
گم کرده ام شکسته دلی دلشکسته ام
مرهم بِنِه به زخم دل از مومیای شب
..
دردانۀ عزیز حسینم امانت است
بیچاره گشته خانه نشین در کجای شب
..
خم کرده سر به زیر پر زخمدار خویش
چون مرغ پرشکسته خموش از نوای شب
..
آن گوهر خطیر مرا در کجا فکند
یارب هنوز در شب اوّل قضای شب
..
شرمندۀ حضور حبیبم از این حدیث
دردم مگر رسد مددی از دوای شب
..
یاری کن ای دو دیده که آن نور دیده را
پنهان کنم به گریۀ با پای پای شب
..
من یک تن غریبم و دشتی پُر از هراس
آخر پناه بر که برم ای خدای شب
..
هر چند ناله سردهم از فرط بیکسی
فریادرس نمیشنوم جز صدای شب
..
دشتی بخون طبیده پُر از خوف دلخراش
پیچیده هر طرف غم بی انتهای شب
..
ذرات در فغان و ولی شب همی خموش
گوئی زغصه گشته گلوگیر نای شب
..
در بزم سوگواری چندین شهید عشق
نیلی نموده ماتم گردون قبای شب
..
مبهوت شب چگونه دهد شرح ماجرا
باید زساربان شنوی ماجرای شب
..
بشکسته باد محور گردون چه ها گذشت
بر خواجه ای ز بندۀ خود در رسای شب
..
انگشت و دست در پی انگشتری بَرَد
پیشی ز جور روز گرفته جفای شب
..
ناآشنا اگر ستمی کرد سخت نیست
آتش زند به دل ستم آشنای شب
..
دستم نمیرسد که بجدّم خبر کنم
دستی زنم به دامن باد صبای شب
..
تا شمّه ای به خدمت وی عرضه داردَش
از روزگار روز من و روزگار شب
..
شرح بلای شام غریبان نه کار توست
«حامز» ز جور روز فزون شد بلای شب
..
..
#شام_غریبان #حامز_تبریزی #فارسی #زبدةالاشعار